بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر همتا بر نگرش و خودکارآمدی دانش آموزان دختر دبیرستان های شهر اصفهان در خصوص پرهیز از تماس با دود سیگار

مقدمه بهبود نگرش افراد در مورد مضرات دود سیگار و ارتقا خودکارآمدی آنها در پیشگیری از مواجهه با آن از اهمیت بسیاری برخوردار است. همچنین با توجه به نقش همتایان در جهت دهی به رفتار افراد در سنین نوجوانی این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر همتا بر نگرش و خودکارآمدی دانش آموزان دختر در خصوص پرهیز از تماس با دود سیگار انجام شد. مواد و روش ها این مطالعه ی نیمه تجربی در سال ۱۴۰۱ در شهر اصفهان با شرکت ۷۰ نفر از دانش آموزان دختر که با نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شده و در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. ابتدا ۵ نفر به عنوان آموزش دهنده آموزش دیدند. سپس طی یک دوره به همتایان خود آموزش دادند. ابزار مطالعه پرسشنامه نگرش، خودکارآمدی و جمعیت شناختی بود که قبل وبعد مداخله تکمیل شدند. تحلیل با نرم افزار ۲۳ SPSS انجام شد. نتایج نمره خودکارآمدی در گروه مداخله قبل و بعد از آموزش به ترتیب ۵۸٫۳۹ و ۶۱ بود که به طور معناداری افزایش داشت. (۰٫۰۰۴=P) در گروه کنترل نمره خودکارآمدی در زمان بعد مداخله کاهش یافته و به ترتیب ۶۳٫۸۴ و ۶۲٫۸۱ بود. نمره نگرش در گروه مداخله بعد از مداخله افزایش معنادار یافته و به ترتیب ۷۸٫۱۱ و ۹۱٫۳۷) بود (۰٫۰۱۰=P). این میزان در گروه کنترل قبل و بعد به ترتیب برابر با ۸۵٫۸۱ و ۸۱٫۸۱ بود که کاهش یافته است. نتیجه گیری آموزش همتایان در افزایش خودکارآمدی و نگرش دانش آموزان در پرهیز از مواجهه با دود سیگار موثر بود. لذا پیشنهاد میشود توسط مسئولین برای اجرا در سیستم آموزشی مد نظر قرار گیرد.

Keywords:

آموزش همتا سیگار , خودکارآمدی , نگرش