تحلیلی بر معیارهای آمادگی شهرها در برابر مخاطرات طبیعی با تاکید بر شهر آینده؛ مورد شهر مرودشت

برای جوامع در معرض مخاطرات طبیعی ، وجود آمادگی شرطی لازم برای نیل به پایداری است . در این ارتباط، شناخت نظری و تجربی مفهوم و ابعاد آمادگی و در نتیجه اتخاذ سیاستهای مناسب برای نیل به شهرهای تاب آور در آینده ضروری است . در این ارتباط در این پژوهش تلاش شد تا ابعاد مفهومی و تجربی آمادگی شهرها در برابر مخاطرات طبیعی روشن شود و چارچوب مناسبی برای تحلیل و ارزیابی آن ارائه گردد. لذا با مرور ادبیات نظری و تجربی مربوطه ، ابتدا مفهوم و ابعاد آمادگی روشن شد. سپس در چارچوب روش توصیفی - تحلیلی ، مفهوم میزان آمادگی شهر مرودشت در برابر زلزله در چهار بعد، ۱۳ شاخص و ۸۴ معرف تعریف عملیاتی گردید. دادههای مورد نیاز نیز از طریق پرسشنامه خبرگان با حجم ۳۵ کارشناس جمع آوری شد. مطابق نتایج ، میزان شناخت ظرفیت های رسیدگی در مجموع گویه ها برابر با (۰۲/۲) در مقیاس ۱ تا ۵ و در حد کم است . میانگین میزان آمادگی در بعد برنامه ریزی و مشارکت نیز در مجموع گویه ها (۸۷/۱ ) و در حد کم بدست آمد. میانگین میزان آمادگی در ابعاد مدیریت و هماهنگی و نیز تمرین و آموزش نیز به ترتیب برابر با (۰۲/۲) و (۲۷/۲) بدست آمد که بیانگر آمادگی کم می باشد. در مجموع میزان آمادگی شهر مرودشت برابر با میانگین عددی (۰۳/۲ ) و در حد کم بدست آمد. نتایج در کل ضمن نشان دادن آمادگی پایین شهر مرودشت ؛ چارچوب ارزیابی وضعیت شهرهای مختلف و نیز سیاستها و راهبردهای مناسب برای ارتقای آمادگی شهرها در برابر مخاطرات طبیعی در آینده را ارائه می دهد.

Keywords:

مخاطرات طبیعی , آمادگی , معیارهای ارزیابی , شهر آینده