بررسی آموزش مهارت های ارتباطی و نقش آن در رفتار سازشی دانش آموزان کم توان ذهنی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی آموزش مهارت های ارتباطی و نقش آن در رفتار سازشی دانش آموزان کم توان ذهنیاست. روش پژوهش حاضر مروری و با مطالعه اسناد و متون کتابخانه ای و همچنین تجمیع اطلاعات از مطالعات پیشین،تحقیقات انجام شده، و نتایج پژوهش های مختلف به بررسی آموزش مهارت های ارتباطی و نقش آن در رفتار سازشیدانش آموزان کم توان ذهنی انجام شده است . نتایج پژوهش حاضر بیان می کند که دانش آموزان با کم توانی ذهنی برایحفظ و ارتقا مهارت های ارتباطی خود نیاز به پشتیبانی و تمرین مداوم دارند. این امر نشان دهنده اهمیت طراحیبرنامه های آموزشی پایدار و ایجاد فرصت های مکرر برای تمرین و تقویت این مهارت ها می باشد . آموزش مهارت هایارتباطی به دانش آموزان با کم توانی ذهنی تاثیر مثبت بر انگیزه و علاقه آن ها به یادگیری دارد. افزایش اعتماد به نفس وتوانایی در تعامل با دیگران می تواند از موجبات افزایش انگیزه تحصیلی شود . یکی از مهم ترین نتایج، وجود ارتباط مثبتو معنی دار بین آموزش مهارت های ارتباطی و رفتار سازشی دانش آموزان با کم توانی ذهنی است. آموزش مهارت هایارتباطی به دانش آموزان با کم توانی ذهنی کمک می کند تا در مواجهه با چالش ها و استرس های روزمره بهتر عمل کرده ورفتارهای سازشی بیشتری از خود نشان دهند . به عبارت دیگر، دانش آموزان با کم توانی ذهنی با استفاده از آموزشمهارت های ارتباطی ، توانسته اند توانایی تعامل موثری با دیگران را پیشرفت دهند . آموزش مهارت های ارتباطی بهدانش آموزان با کم توانی ذهنی تاثیر مثبتی بر رفتار سازشی آن ها داشته است. آموزش این مهارت ها می تواند به عنوانیک راهکار موثر برای کمک به دانش آموزان با کم توانی ذهنی در مواجهه با مشکلات و تغییرات زندگی عمل کند . آموزشاین مهارت ها به مرور زمان تاثیر مثبت بیشتری دارد و نیاز به پایداری در ارائه آموزش دارد.

Keywords:

آموزش , مهارت های ارتباطی , رفتار سازشی , دانش آموزان کم توان ذهنی