مقایسه مدول الاستیسیته بتن قلیافعال روسازی و بتن معمولی تحت دمای بالا براساس آزمون های XRD و SEM

در دهه­های اخیر، به­کارگیری مصالح  قلیایی در بتن به دلیل خواص پوزولانی و وجود مواد آلومینوسیلیکاتی با خواص پرکنندگی و چسبندگی زیاد، چشم­انداز گسترده­ای در صنعت بتن پیدا کرده است. به­کارگیری این نوع بتن (با توجه به مزایای برتر نسبت به بتن معمولی) در روسازی راه­ها می­تواند موجب بهبود استحکام و افزایش عمر مفید راه­ها گردد. در این پژوهش آزمایشگاهی، یک نسبت مخلوط از بتن معمولی با عیار سیمان ۴۵۰ کیلوگرم بر متر مکعب ساخته شد. یک نسبت مخلوط نیز از بتن قلیافعال بر پایه سرباره­کوره­آهنگدازی ساخته شد تا میزان مدول­الاستیسیته بتن تحت دمای محیط و دمای ۵۰۰ درجه سلسیوس، در سن عمل­آوری ۹۰ روزه مورد مقایسه و ارزیابی قرار گیرد. در ادامه، طیف­سنجی پراش اشعه­­ایکس (XRD) و تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) به­منظور بررسی بیشتر و راستی آزمایی نتایج حاصل از آزمون مدول­الاستیسیته، در سن عمل­آوری ۹۰ روزه در دمای محیط و تحت دمای ۵۰۰ درجه سلسیوس روی نمونه­های بتنی انجام گرفت. مدول­الاستیسیته در دمای محیط، برای بتن معمولی به مقدار ۳۲ گیگاپاسکال و برای بتن قلیافعال به مقدار ۳۵ گیگاپاسکال به­دست آمد که اختلاف ۸ درصدی داشتند. با اعمال حرارت بالا به نمونه­های بتنی، میزان افت مدول­الاستیسیته در بتن معمولی به مقدار ۵۹ درصد و در بتن قلیافعال به­میزان ۴۲ درصد رسید. نتایج XRD و SEM ضمن هماهنگی با یکدیگر، در همپوشانی با نتایج حاصل از آزمون مدول­الاستیسیته قرار گرفتند.

Keywords:

سرباره کوره آهنگدازی , مدول الاستیسیته بتن , طیف سنجی پراش اشعه ایکس , میکروسکوپ الکترونی روبشی