رابطه آگاهی و نگرش با رفتارهای هشتگانه تبعیت از شیوه نامه های پیشگیری از کووید- ۱۹ بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، ایران

مقدمه: در شرایطی که واکسن کاملا موثر و روزآمدی علیه سویه های مختلف کرونا ویروس در دسترس همه مردم جهان نبود، تبعیت از شیوه نامه های بهداشتی کلید اصلی جلوگیری از انتقال بود. اما آنچه واضح است تبعیت از شیوه نامه های بهداشتی بین همه جوامع یکسان نبوده و به عوامل بسیاری وابسته است. این مقاله تاثیر آگاهی و نگرش را بر تبعیت از شیوه نامه های بهداشتی کرونا مورد بررسی قرار داده است. مواد و روش کار: این پژوهش یک مطالعه مقطعی (توصیفی) بود، که بین ۳۸۵ نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در هفته اول خرداد ماه ۱۴۰۱ انجام شد. عوامل موثر بر تبعیت از رفتارهای بهداشتی پیشگیری از کووید-۱۹ با استفاده از  پرسشنامه بررسی و نتایج در رگرسیون ترتیبی با نرم افزار  SPSS ۲۵ تحلیل و گزارش شد. یافته ها: نسبت میانگین نمرات میزان تبعیت از مجموع هشت رفتار بهداشتی ۱۹/۰۸ به حداکثر نمره قابل کسب یعنی ۲۵، ۷۶٪ گزارش شد. نمره آگاهی بسیار بالا ۹۴ درصد و میانگین نمره کسب شده نگرش حدود ۷۵ درصد بود. در رگرسیون ترتیبی مشخص شد که داشتن آگاهی در تبعیت از همه شیوه نامه های بهداشتی موثر نبوده و تنها در دو رفتار پرهیز از حضور در تجمعات و پرهیز از دست دادن هنگام ملاقات آشنایان رابطه آماری معنادار نشان داده است. به عبارت دیگر، با افزایش هر نمره از آگاهی، بخت داشتن نمرات بالاتر تبعیت در این دو رفتار درحدود ۱/۵ برابر افزایش داشته است. در مقابل، نمره نگرش با اکثر رفتارها، به جز تبعیت از سرفه و عطسه در یک دستمال یا کنج بازو، ارتباط معنادار آماری داشته و اثر همزمان مثبتی در میزان تبعیت از رفتارها داشته است. نتیجه گیری: بالا بودن میزان آگاهی در میان جامعه مورد مطالعه می تواند تا حدی نشان دهنده اثر بخشی مداخلات در افزایش آگاهی باشد، اما  فاصله بین آگاهی، نگرش و رفتار نشان دهنده لزوم توجه به سایر عوامل موثر بر نگرش و رفتار است.

Keywords:

Covid-۱۹ , Protocol , Students , Compliance , Health behaviors , کووید-۱۹ , شیوه نامه , دانشجویان , تبعیت , رفتارهای بهداشتی