بررسی میزان تاثیر آموزش نظریه محور بر خودمراقبتی سالمندان شهر ایلام

مقدمه: هدف این مطالعه تعیین تاثیر آموزش نظریه محور بر رفتار های خود مراقبتی در زمینه بیماری های تنفسی در سالمندان شهر ایلام بود. مواد و روش کار: مطالعه در دو بخش توصیفی و نیمه تجربی در سالمندان شهر ایلام اجرا شد. نمونه ها با روش تصادفی انتخاب شدند. در بخش توصیفی ۲۰۰ و در بخش نیمه تجربی ۱۴۰ نفر در دو گروه آزمون و شاهد در مطالعه شرکت کردند. مداخله آموزشی طی یک ماه و به صورت آموزش مجازی انجام شد. داده ها مداخله در دو مرحله به فاصله دو ماه و با استفاده از پرسشنامه روا و پایا و با روش مصاحبه تلفنی جمع آوری شده و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج مرحله توصیفی نشان داد که منافع درک شده و خودکارآمدی، قویترین سازه های پیش بینی کننده رفتار خودمراقبتی در سالمندان شهر ایلام هستند و نتایج مرحله تجربی نشان داد که پیش از مداخله، اختلاف معنادار بین گروه های آزمون و شاهد در سازه های الگوی اعتقاد بهداشتی و رفتار مشاهده نمی شود؛ درحالی که پس از مداخله آموزشی در همه متغیرها در گروه آزمون نسبت به گروه کنترل و نسبت به پیش از مداخله تفاوت معنادار بود. نتیجه گیری: از آنجا که الگوی اعتقاد بهداشتی توانست رفتار خودمراقبتی پیشگیری کننده از عفونت های تنفسی نظیر کووید-۱۹ در سالمندان شهر ایلام را پیش بینی کند؛ طراحی مداخلات آموزشی با استفاده از الگوی اعتقاد بهداشتی، برای ارتقاء خودمراقبتی سالمندان در زمینه بیماری های تنفسی به ویژه کووید ۱۹ قابل توصیه است.

Keywords:

Elderly , Covid-۱۹ , Respiratory infection , Self-care , health education , Health Belief Model. , سالمندان , کووید-۱۹ , عفونت تنفسی , خودمراقبتی , آموزش بهداشت , الگوی اعتقاد بهداشتی.