تاثیر تغذیه ثابت و متناوب پروتئین خام جیره بر فراسنجه های شکمبه ای و سنتز پروتئین میکروبی در گوسفند
Publish place: Journal of Animal science، Vol: 34، Issue: 1
Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 13
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ANIMAL-34-1_002
تاریخ نمایه سازی: 6 شهریور 1403
Abstract:
چکیده زمینه مطالعاتی: پروتئین خام یک عنصر کلیدی در تنظیم جیره غذایی نشخوارکنندگان بوده و یکی از گرانترین مواد مغذی مورد نیاز دام محسوب می شود. یکی از راهکارهای استفاده بهینه از پروتئین خام تغذیه متناوب آن و ایجاد نوسان در سطح پروتئین خام جیره در فواصل زمانی یک تا سه روز است. هدف: این پژوهش به منظور بررسی تاثیر تغذیه ثابت و متناوب پروتئین خام جیره بر فراسنجه های شکمبه ای و سنتز پروتئین میکروبی در گوسفند انجام شد. روش کار: سه جیره غذایی با پروتئین خام ۱۲، ۱۴ و ۱۶ درصد اما با انرژی یکسان تنظیم شدند. از ۸ راس گوسفند نر در قفس های متابولیک به صورت طرح مربع لاتین ۴×۴ (چهار تیمار با ۲ مربع و در مجموع ۸ تکرار) استفاده شد. تیمار اول جیره ای با سطح پروتئین خام ۱۴ درصد را به صورت ثابت دریافت می کرد. تیمار دوم دو جیره با پروتئین خام ۱۲ و ۱۶ درصد را با فاصله زمانی ۲۴ ساعت به طور متناوب دریافت می کرد. تیمارهای سوم و چهارم نیز جیره های با پروتئین خام ۱۲ و ۱۶ درصد را به ترتیب در فواصل زمانی ۴۸ و ۷۲ ساعت به طور متناوب دریافت می کردند. تعادل و ابقای نیتروژن، فراسنجه های شکمبه ای و خونی و سنتز پروتئین میکروبی اندازه گیری شد. نتایج: کمترین نیتروژن دفع شده کل (از طریق ادرار و مدفوع) در تیمار با تناوب مصرف پروتئین خام ۴۸ ساعته مشاهده شد (۰۳۱/۰=P). نیتروژن ابقاء شده نیز در این تیمار در مقایسه با تیمار تغذیه ثابت پروتئین خام افزایش معنی داری را نشان داد (۰۴۵/۰=P). بیشترین نیتروژن آمونیاکی مایع شکمبه در تیمار با تناوب مصرف پروتئین خام ۴۸ ساعته مشاهده شد اما pH و غلظت اسیدهای چرب فرار تفاوت معنی داری را در بین تیمارهای آزمایشی نشان ندادند. تفاوت معنی داری بین تیمارهای آزمایشی از نظر آلانتوئین، کل بازهای پورینی دفع شده و همچنین تولید نیتروژن و سنتز پروتئین میکروبی مشاهده شد که تیمار با تناوب مصرف پروتئین خام در فاصله زمانی ۴۸ ساعته دارای بیشترین مقدار بود. آلبومین و پروتئین کل خون اندازه گیری شده در بین تیمارهای آزمایشی تفاوت معنی داری را نشان نداد اما نیتروژن اوره ای خون در تیمار با تناوب مصرف پروتئین خام ۴۸ ساعته، بیشترین مقدار بود (۰۰۵/۰ =P). نتیجه گیری نهایی: نتایج نشان داد که استفاده از راهبرد تغدیه پروتئین خام به صورت متناوب در جیره گوسفند سبب بهبود ابقای نیتروژن، فعالیت های تخمیری شکمبه و سنتز پروتئین میکروبی می شود.
Keywords:
Authors
طاهر یلچی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی مغان، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :