ارزیابی عملکرد رنگهای خطکشی دوجزئی در روسازیهای مختلف با استفاده از دستگاه Pull-off

عملکرد رنگ­ های خط­کشی یکی از پارامترهای مهم در ارزیابی آنها می ­باشد. عملکرد رنگ ­های خط ­کشی به عوامل متعددی وابسته می ­باشد که از مهمترین آنها می ­توان به نوع روسازی، نوع آماده­سازی و نوع رنگ مصرفی اشاره نمود. در این پژوهش، عملکرد یکی از رنگ های دوجزئی پرمصرف در معابر شهر تهران مورد بررسی قرار گرفته است. برای این کار، از دستگاه تست چسبندگی استفاده شده است. در این پژوهش، اهدافی چون: بهترین زمان اجرای رنگ خط­کشی دوجزئی روی آسفالت تازه اجرا شده، نقش جنس مصالح آسفالت در اندرکنش رنگ با سطح روسازی، اصلاح پرایمر مورد استفاده در سطح آسفالت و بررسی نقش پرایمر در اندرکنش رنگ خط­ کشی دوجزئی با سطوح روسازی مختلف مد نظر بوده است. بر پایه نتایج حاصل از آزمون­ها مشخص گردید که ماندگاری رنگ خط­ کشی دوجزئی در روسازی­ های آهکی بیشتر از روسازی ­های سیلیسی می باشد. همچنین، بهترین زمان اجرای رنگ خط­ کشی دوجزئی، ۱۵ روز بعد از اجرای آسفالت تعیین شد. در ارزیابی ­ها، همچنین مشخص گردید که اجرای یک لایه پرایمر در روسازی­ های بتنی و سطح رنگ قبلی سبب افزایش مقاومت چسبندگی رنگ ­های خط کشی دوجزئی به سطوح یاد شده می­ گردد (در حدود ۱۰%). بالعکس، اجرای پرایمر در روسازی آسفالتی تمیز و عاری از گرد و غبار سبب کاهش مقاومت چسبندگی رنگ خط­کشی دوجزئی می ­گردد (در حدود ۳۵%).

Keywords:

رنگ های ترافیکی دوجزئی , روسازی آسفالتی , روسازی بتنی , پرایمر , مقاومت چسبندگی