تعیین پتانسیل مخلوطهای آسفالتی گرم حاوی افزودنی پلیمری و معدنی در برابر خرابیهای رطوبتی

حساسیت رطوبتی، تغییرشکل­های مکانیکی و چرخه­های ذوب و یخبندان و نفوذ (در عملیات نگهداری زمستانی) به داخل مخلوط آسفالتی از مکانیزم­های مهمی هستند که موجب ایجاد خرابیهای مختلفی در روسازیهای آسفالتی می­شوند. در سال­های اخیر، استفاده از ترکیب­های گوگرد پلیمری (گوگاس) به علت سهولت دسترسی و ارزان بودن از یک سو و رعایت اصول محیط زیستی از سوی دیگر مورد توجه محققین قرار گرفته است. بر اساس مطالعات پیشین، مشخص شده که مخلوطهای آسفالتی حاوی گوگاس در حضور رطوبت دارای ضعف هستند. در این تحقیق، تاثیر مواد افزودنی ساسوبیت و آهک هیدراته بر حساسیت رطوبتی، مقاومت مکانیکی و مقاومت در برابر چرخه­های ذوب و یخبندان در مخلوطهای آسفالتی حاوی گوگاس مورد بررسی قرار گرفته است. در ابتدا، مصالح سنگی، قیر و مواد افزودنی ذکر شده تهیه و آزمایش­های مورد نیاز روی آن­ها انجام شد. پس از تعیین درصد قیر بهینه به روش مارشال، به بررسی حساسیت رطوبتی، تغییرشکل­های مکانیکی، مقاومت در برابر چرخه­های ذوب و یخبندان مخلوط آسفالتی با استفاده از پارامترهای نسبت مقاومت کششی غیرمستقیم (AASHTO T-۲۸۳) و شاخص نسبت مارشال (ASTM D-۱۵۵۹) پرداخته شد. بر اساس نتایج بهدست آمده از آزمایش­ها، مشخص گردید که افزودنی­ ساسوبیت بهطور موثری باعث بهبود مقاومت مخلوطهای آسفالتی شاهد و مخلوطهای حاوی گوگاس در برابر رطوبت و سیکلهای ذوب و یخبندان می­گردد. این در حالی بود که افزودنی آهک هیدراته تاثیر قابل توجهی در بهبود موارد ذکر شده نداشت. در مجموع، و به لحاظ آماری، مخلوط آسفالتی حاوی ۳۰ درصد گوگاس و ۵/۱ درصد ساسوبیت بهترین نتیجه را در بهبود مقاومت مخلوطهای آسفالتی در برابر آثار مخرب چرخههای ذوب و یخبندان ارائه داد.

Keywords:

خرابی رطوبتی , شاخص نسبت مارشال , گوگرد پلیمری (گوگاس) , مخلوط آسفالتی گرم , مقاومت کششی غیر مستقیم