بررسی ترجیحات رانندگان و ارزیابی استراحتگاه های بین راهی

با گسترش جاده ها و افزایش حمل ونقل جاده ای در جهان و از طرفی طولانی بودن جاده ها، ساخت استراحتگاه های بین راهی را به منظور استراحت رانندگان و کاهش خطر تصادف الزامی گردانیده است. در این راستا، این تحقیق به ارزیابی خدمات و امکانات استراحتگاه ها می پردازد. این مطالعه از طریق توزیع پرسشنامه در بین ۳۵۵ نفر از رانندگان در چهار استراحتگاه بین راهی شامل استان های اردبیل، قزوین و فارس انجام گردید. داده ها از طریق نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. با توجه به اینکه رانندگان مهم ترین کاربران استراحتگاه ها هستند، نتایج نشان داد که اکثر رانندگان درهر توقف مدت زمان کمتری را به منظور توقف انتخاب می کنند. مهم ترین دلایل توقف به ترتیب نمازخواندن، استراحت جهت رفع خواب آلودگی و سوخت گیری معرفی گردید. کاربری های نمازخانه، پمپ بنزین و پارکینگ به ترتیب بیشترین اولویت را در بین عوامل خدماتی داشتند. استراحتگاه ها به طور معنی داری موجب رفع خستگی، بازیابی جسمی-روحی و افزایش تمرکز رانندگان می گردد. اکثر رانندگان متاهل، دارای گروه سنی ۳۹-۳۰ سال و تحصیلات دیپلم داشتند. فضاهای نشستن و اجتماعی از اولویت های مهم رانندگان بوده است. در رابطه با منظر استراحتگاه ها وجود درختان سایه دار و گل های فصلی بیشترین اهمیت را به خود اختصاص دادند. بر این اساس، به منظور استراحت و رفع خواب آلودگی رانندگان در طی سفر لازم است تا با مکان یابی، ارائه تسهیلات و طراحی مناسب استراحتگاه ها، آنها را به توقف دراین مکان ها تشویق کرد. ایجاد فضاهای آرام و به دور از شلوغی های رایج در استراحتگاه ها بایستی از اولویت های مهم طراحی مد نظر قرار گیرد.

Keywords:

استراحتگاه بین راهی , استراحت فیزیکی , بازیابی روحی.