واکاوی اندوه و شادی در کتاب ارزشمند شاهنامه فردوسی ادبیات ایران
Publish place: The first international conference of new horizons in education in the third millennium
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 34
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CSECO01_2366
تاریخ نمایه سازی: 7 شهریور 1403
Abstract:
سه اصل «پندار نیک» و «گفتار نیک» و «رفتار نیک» یکی از زیباترین و ارزشمندترین اصول اخلاقی ایرانیان باستان بوده که هرچه زمان میگذرد، بر ارزش آن افزوده میگردد. فردوسی نیز به پیروی از همین اصول جاودان سه گانه، نظریه های اخلاقی خود را پایه ریزی می کند و هر ویژگی اخلاقی که مغایر با این اصول باشد، شر و بدی دانسته و بدی هم ریشه ی غم و اندوه محسوب میشود. نماد و مصداق بدی در شاهنامه، دیوها هستند.
Keywords:
Authors
منا میرداد اکبری
کارشناسی ارشد رشته ی ادبیات، گرایش زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار