روش تحلیل راهبردی (SWOT) در ارتباطات و رسانه

تحلیل راهبردی یا سوات روشی برای دستیابی به راهبردهای سازمان از طریق شناخت نقاط قوت و ضعف درونی سازمان و فرصت­ها و تهدیدهای بیرونی آن است. تحلیل سوات روشی برای ترسیم وضعیت موجود و مطلوب سازمان است. در این روش براساس شناسایی نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید و نوع­شناسی محیط سازمان، راهبردهای قوت فرصت، قوت تهدید، ضعف فرصت و ضعف تهدید ارائه می­شود. با کمک ماتریس ارزیابی عوامل داخلی (IFE) و ماتریس ارزیابی عوامل خارجی (EFE) ماتریس SPACE برای تعیین و ارزیابی موقعیت سازمان به کار می­رود و به کمک آن راهبرد فعلی و مطلوب ترسیم می­شود. پس از تعیین موقعیت از طریق ماتریس QSPM به ارزیابی و اولویت­بندی راهبردها و انتخاب راهبرد بهینه پرداخته می­شود. روش سوات برحسب گردآوری اطلاعات اکتشافی توصیفی (کشف عناصر چهارگانه و توصیف ابعاد آن در جامعه مورد بررسی)، بر حسب کاربرد ارزیابی راهبردی (ارزیابی سازمان و محیط و ارائه راهبرد برای تقویت و بهبود) و نوع پژوهش تلفیقی (کمی کیفی، در شناخت عناصر و ابعاد از طریق اسناد، مصاحبه، روایت­ها کیفی و درجه­بندی، اولویت­بندی و وزن­دهی و محاسبه اولویت راهبردها کمی) است. با توجه به نگاه به آینده و ترسیم وضعیت مطلوب در آینده از نوع پژوهش­های آینده­پژوهی نیز به شمار می­رود. واحد تحلیل این روش دارای سطوح مختلف خرد، میانه و کلان است. در جامعه آماری ویژگی بارز جامعه که به نخبگان معروف هستند شناخت کامل از فضای داخلی و بیرونی سازمان و احاطه به ابعاد موضوع است. حجم نمونه مشخصی ندارد و کفایت حجم نمونه در متن پژوهش مشخص می­شود. حجم پیشنهادی مطلوب برای گرداوری اطلاعات در این روش در صورتی که از شیوه کل­شماری یا سرشماری استفاده نشود ۶۰ تا ۷۰ نفر است. روش نمونه­گیری در سوات به موضوع و ویژگی جامعه آماری بر می­گردد اما عمدتا از شیوه نمونه­گیری گلوله برفی و روش تیپیک استفاده می­شود تا اینکه به اشباع نظری دست یابد. تکنیک­های گرداوری اطلاعات مطالعه اسناد و مدارک و کتابخانه­ای، مصاحبه انفرادی یا گروهی، پرسشنامه و کارت متوازن است.

Keywords:

روش SWOT , سازمان رسانه , ماتریس SPACE , ماتریس QSPM و راهبردهای ارتباطی