بررسی تاثیر همکاری خانواده و مدرسه بر ارتقای بهزیستی روانی کودکان در دوره ابتدایی

بهزیستی روانی یکی از مهم ترین ابعاد سلامت افراد است که در دوران کودکی و به ویژه در دوره ابتدایی، نقش حیاتی در شکل گیری شخصیت و توانایی های اجتماعی، عاطفی و تحصیلی افراد دارد. خانواده و مدرسه به عنوان دو نهاد اصلی اجتماعی، نقش کلیدی در توسعه و تقویت بهزیستی روانی کودکان ایفا می کنند. تعامل و همکاری میان این دو نهاد می تواند به بهبود وضعیت روانی کودکان کمک کند و پایه های یک زندگی سالم و موفق را در آینده برای آنان بنا کند. در دنیای امروز، کودکان با چالش های متعددی در زمینه های مختلف از جمله فشارهای تحصیلی، تغییرات اجتماعی و فرهنگی، و تنش های خانوادگی مواجه هستند. این چالش ها می توانند بر سلامت روانی آنان تاثیرات منفی داشته باشند. یکی از راهکارهای مهم برای مقابله با این چالش ها، تقویت همکاری و هم افزایی بین خانواده و مدرسه است. با توجه به افزایش میزان مشکلات روانی در کودکان و نوجوانان، ضرورت دارد که بهزیستی روانی به عنوان یک اولویت در برنامه های آموزشی و تربیتی مدارس ابتدایی مورد توجه قرار گیرد. این امر به ویژه در دوره ابتدایی که کودکان در حال شکل گیری پایه های شخصیت و رفتارهای اجتماعی خود هستند، از اهمیت بیشتری برخوردار است. همکاری خانواده و مدرسه نه تنها می تواند به تقویت مهارت های اجتماعی و عاطفی کودکان کمک کند، بلکه می تواند از بروز مشکلات روانی جلوگیری کرده و زمینه های موفقیت تحصیلی و اجتماعی آنان را فراهم کند. این مقاله به بررسی تاثیر همکاری بین خانواده و مدرسه در ارتقای بهزیستی روانی کودکان در دوره ابتدایی می پردازد. نتایج پژوهش نشان می دهد که همکاری فعال بین خانواده و مدرسه می تواند به بهبود وضعیت روانی کودکان کمک کرده و نقش موثری در کاهش مشکلات روانی و افزایش سطح رضایت از زندگی آنان ایفا کند. این مطالعه بر ضرورت ایجاد یک رویکرد هم افزا بین خانواده و مدرسه برای حمایت از بهزیستی روانی کودکان تاکید می کند.

Keywords:

خانواده , مدرسه , آموزش , بهزیستی روانی , کودکان , همکاری , آموزگار.