بهبود عملکرد رادار در محیط کلاتری با ادغام روش فشرده سازی پالس و الگوریتم جبران سازی سطح سیگنال

میزان حساسیت سامانه رادار و قدرت تفکیک اهداف که به عنوان دو معیار مهم برای هر سامانه راداری تعریف می شود، با به کارگیری روش فشرده سازی پالس، می تواند محقق شود، اما این در صورتی است که در محدوده دیدبانی رادار، کلاتر حضور نداشته باشد. وجود انواع کلاتر در محدوده دیدبانی رادار، به عنوان یک اغتشاش، عملکرد رادار را مختل می کند و منجر به تشخیص اشتباه هدف و درنتیجه بروز هشدار غلط می شود. جبران سازی سطح سیگنال و سطح آستانه تشخیص به صورت تطبیقی، به عنوان یک راهکار، می تواند عملکرد رادار را در این محیط ها بهبود بخشد. بر همین اساس در این پژوهش، با اعمال جبران سازی روی سطح سیگنال ارسالی و سطح آستانه تشخیص به صورت تطبیقی، تلاش می شود تا از تشخیص اشتباه هدف و بروز هشدار غلط در محیط کلاتری جلوگیری به عمل آید. سناریوهای متعددی با استفاده از کد بارکر ۱۳ و ۲۲ موردبررسی قرارگرفته است و در طول شبیه سازی ها ابعاد هدف، فاصله هدف از رادار و نرخ بارش باران تغییر داده شده است. بر مبنای منحنی ROC ثابت شده است که روش پیشنهادی برای طراحی سطح آستانه آشکارسازی نسبت به روش OFDM و CFAR دارای نرخ آشکارسازی بلاتری است. لازم به ذکر است، تمامی شبیه سازی ها در محیط نرم افزار MATLAB انجام شده است.

Keywords:

سامانه رادار , کلاتر هوایی , فشرده سازی پالس , مدولاسیون کد فاز شده , جبران سازی سیگنال