بهره گیری از دانش بومی، تجارب و ایده های راهبردی در معماری روستایی نمونه مطالعاتی: معماری سکونتگاه های روستایی منطقه سیستان

با مطالعه و بررسی آثار معماری بومی سکونتگاه های روستایی که نمایانگر دانش بومی و دانش تطبیق پذیری فوق العاده پیشینیان اندیشمندمان با محیط، اقلیم و بوم منطقه؛ بوده می توان به قوانین حاکم بر آن پی برد. قوانینی که متکی بر فرهنگ و اقلیم هر منطقه بوده و ایده هایی برای انطباق پذیری با شرایط اقلیمی هر منطقه دارد. منطقه سیستان واقع شده در جنوب شرقی ایران در تمام طول سال درگیر وزش تندبادها بوده و معماری بومی آن در تلاش است که از این ویژگی مهم برای افزایش میزان آسایش حرارتی و آسایش افراد حاضر در یک مکان با توجه به بوم بیابانی آن استفاده نماید. در پژوهش حاضر تلاش شده که تجارب و ایده های معماری بومی سیستان درسکونتگاه های روستایی آن مورد بررسی و معرفی قرار گیرد. برای نیل به این هدف با استفاده از روش پژوهش توصیفی-تحلیلی با رویکرد اکتشافی و ابزار تحقیق، همچون مطالعه اسناد مکتوب، مصاحبه با کارشناسان و مطلعین محلی و بازدید متعدد میدانی بهره گرفته شود.

Keywords:

ایده های راهبردی معماری , معماری بومی , سکونتگاه روستایی , دانش بومی , منطقه سیستان