تاملی بر بایسته های اخلاقی در اشعار مهرداد اوستا و سلمان هراتی

در هر عصر و دوره ای شاعران و نویسندگان با الهام گیری از قرآن کریم و احادیث ارزشمند انبیاء و ائمه با خلق آثار گرانبها درحوزهی اخلاق فردی و اجتماعی، در پی آناند که با تاثیرگذاری بر افراد جامعه در مسیر فلاح و رستگاری هم نوعان خویشرا فراهم سازند تا از این طریق در سعادت و خوشبختی ابدی آنان سهیم باشند. مهرداد اوستا و سلمان هراتی، ازجمله شاعرانمتعهدی هستند که آثار خویش را ابزاری برای تعلیم و تحکیم بنیادهای اخلاقی و ارزش های اجتماعی و وسیله ای در طریقبندگی و مبارزه با غفلت، نادانی و رذایل اخلاقی و ناهنجاری های اجتماعی قرار داد هاند. باید اشاره داشت که نوع روش تحقیقدر این پژوهش از نوع توصیفی و تحلیلی هست . نتایج پژوهش بیانگر این است که سروده های دو شاعر از حیث بیان مطالب وتوصیه های اخلاقی اجتماعی دارای نقاط اشتراک فراوانی است .ازجمله آنکه هر دو به صداقت در زندگی و دوری از ریا و غفلت تاکید داشته اند و نفاق و خشم را از صفات نکوهیده انسانی قلمداد کرده اند که باعث دوری انسان از صلح و دوستی ووفاداری نسبت به هم نوع می گردد و میل به جنگ و فتنه در انسان را بارور می سازد

Keywords:

مهرداد اوستا , سلمان هراتی , شعر , انسان , بایسته اخلاقی