تاملی بر عوامل و راهکارهای مرتبط با دانش آموزان دیر آموز در مدرسه

کلاس درس ترکیبی از کودکانی است که توانایی ها و علایق یادگیری متفاوتی دارند. هر دانش آموز، خاص و منحصر به فرد است؛ به همین دلیل است که برخی از آنها ممکن است در برخی از دروس عملکرد خوبی داشته باشند، درحالی که در دروس دیگر چندان خوب نباشند برخی از کودکان و دانش آموزان بهره هوشی کافی دارند اما در تحصیل و سایر مهارت ها فردی دچار مشکلاتی هستند که والدین و معلمان را سردرگم می کند. اختلالات یا حتی مشکلات روحی متعددی می توانند زمینه ساز افت تحصیلی و عملکردی کودکان باشند که یکی از آن ها به عنوان دیرآموزی شناخته می شو. دیرآموزی در کودکانی با بهره هوشی مابین عقب ماندگی و هوش طبیعی (حدود ۷۰ تا ۸۵) گفته می شود که هیچ گونه نشانه جسمی یا ظاهری مشخصی ندارند اما در امور تحصیلی و فعلیت های پیچیده ذهنی دچار مشکلاتی هستند. کودکان دیرآموز یا مرزی دیر یاد می گیرند و زود فراموش می کنند. در هر کلاس حداقل چند دانش آموز دیرآموز وجود دارد. با این حال، با کمی دقت و توجه بیشتر، این دانش آموزان هم می توانند با سایرین همگام شوند. با توجه به ویژگی های دانش آموزان دیرآموز متخصصان تعلیم و تربیت عادی و استثنایی عموما بر این باورند که چون این قبیل دانش آموزان از نظر رشد ذهنی تفاوت کمی با دانش آموزان عادی دارند بهتر است در مدارس عادی و همراه سایر همسالان خود تحصیل کنند. در آموزش کودکان دیرآموز همواره باید سه اصل درگیری والدین ،آموزش فردی شده، و ارزیابی مستمر را مد نظر داشت. این کودکان هر چند که ممکن است در مهارتهای تحصیلی مانند خواندن و ریاضیات در کلاس درس با مشکلاتی مواجه باشند ولی در بکارگیری این مهارتها در موقعیتهای عملی و اجتماعی با موفقیت بیشتری عمل می کنند لذا مسایل آموزشی باید در سطح بکار بسته و عینی برای دانش آموزان تدریس شود.

Keywords:

دیر آموزی , کند ذهن , دانش آموز , راهکار آموزشی.