چالشهای توسعه پایدار گردشگری درشهرهای ساحلی شرق دریای خزر(مطالعه موردی شهرستان گمیشان)

در سال های اخیر روند توسعه گردشگری درسواحل گمیشان، بدون توجه به برنامه ریزی اصولی و ظرفیت توان منطقه، موجب اثرات نامطلوب زیست محیطی و تخریب ساحل را فراهم آورده است، از این رو هدف پژوهش حاضر ساماندهی فعالیت های گردشگری ساحلی در استان گلستان با ارایه یک برنامه راهبردی و اصولی و متناسب با شرایط منطقه می باشد. روش بررسی: پژوهش حاضر در سه مرحله صورت پذیرفته است. مرحله اول شامل تهیه ماتریس ارزیابی عوامل داخلی(IFE ) و خارجی(EFE ) می باشد. در مرحله دوم با تهیه ماتریس فرصتها، تهدیدات، قوت ها و ضعفها (SWOT)راهبردهای متناسب با عوامل ارایه گردید. در مرحله سوم نیز با تهیه ماتریس برنامه ریزی راهبردی کمی،(QSPM)راهبردها ارزیابی و راهبردهای برتر انتخاب شد. در ماتریس ارزیابی عوامل داخلی، بیشترین امتیاز وزن دار به انجام پرژه های شناخت وضعیت منطقه و در ماتریس ارزیابی عوامل خارجی به مجاورت و نزدیکی به اتوبان ساری به مشهد اختصاص یافته است. بر اساس نتایج، ۵۲راهبرد از تجزیه و تحلیل عوامل داخلی و خارجی مدیریت راهبردی مناطق گردش گری ساحلی استان گلستان به دست آمد.: نتایج حاصل از ارزیابی راهبردها حاکی از آن است که اولین قدم در راستای اهداف مدیریت راهبردی مناطق گردشگری ساحلی، راهبرد SO۳با عنوان هدایت توسعه گردش گری ساحلی در منطقه بر اساس استقرار مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی می باشد راهبردها یWT۱) ) اصلاح سیاست های توسعه گردشگری بر اساس مطالعات استراتژیک)و( ( WT۲به کارگیری مکانیزم های مدیریت زیست محیطی شامل ارزیابی زیست محیطی استراتژیک (SEA ) نیز به ترتیب در اولویت دوم و سوم قرار دارند.

Keywords:

ساحل , گمیشان , توسعه پایدار , گردشگری , مدیریت