بررسی رابطه بین رهبری تحول آفرین سبز با عملکرد زیست محیطی با نقش میانجی فعالیت های منابع انسانی سبز و نوآوری سبز در شهرک های صنعتی شرق استان گلستان

امروزه توجه کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه بیش از پیش برمسائل زیست محیطی وتوسعه متمرکز شده است ومسئولیت زیست محیطی سازمان ها در ترکیب با نیاز سازمان ها برای رقابت پذیری، باعث رواج مفهوم نوآوری سبز گردیده است. همچنین مطالعات گذشته نشان می دهند زمانی که رهبران، رهبری تحول آفرین سبز را اجرا می کنند به طور مثبتی مسئولیت زیست محیطی شرکت را تحت تاثیر قرار می دهند. با این حال تحقیقات در مورد مهم ترین سرمایه سازمانی یعنی فعالیت های منابع انسانی سبز و تاثیر آن بر عملکرد زیست محیطی بسیار اندک است بنابراین هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه بین رهبری تحول آفرین سبز با عملکرد زیست محیطی با نقش میانجی فعالیت های منابع انسانی سبز(انگیزه سبز_ فرصت سبز _توانایی سبز) و نوآوری سبز در شرکت های فعال شهرک های صنعتی شرق استان گلستان می باشد. روش پژوهش توصیفی - پیمایشی و از نوع همبستگی است، از لحاظ هدف کاربردی و از نظر زمانی تک مقطعی می باشد. جامعه آماری پژوهش، شرکت های فعال در شهرک های صنعتی شرق استان گلستان است که از میان ۲۱۰ شرکت فعال براساس جدول مورگان ۱۳۶ شرکت از طریق نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب گردیده است. ابراز گردآوری داده ها شامل پرسشنامه استاندارد بوده و به منظور تحلیل داده های پژوهش از روش مدل سازی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی و نرم افراز smart-pls استفاده شد که پایایی و روایی آن توسط آزمون های واگرایی و همگرایی مورد سنجش و تایید قرار گرفت. به طور کلی یافته های پژوهش از تمامی فرضیه ها پشتیبانی و آنها را تایید می کند.

Keywords:

رهبری تحول آفرین سبز , فعالیت های منابع انسانی سبز , نوآوری سبز , عملکرد زیست محیطی