بررسی رابطه ی هوشمندسازی مدارس با یادگیری خودتنظیمی وکیفیت یادگیری دانش آموزان استثنایی مدارس شهرستان نیشابور

این پژوهش با هدف بررسی رابطه هوشمندسازی مدارس با یادگیری خودتنظیم ی و کیفیت یادگیری در دانش آموزان استثنایی شهرستان نیشابور در سال ۱۴۰۳ صورت گرفته است . روش پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری اطلاعات از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل دانش آموزان استثنایی شهرستان نیشابور به تعداد ۵۰۰ نفر بودند. که بر اساس جدول مورگان ۲۱۷ نفر بصورت تصادفی و از بین مدارس استثنایی بر اساس روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و پرسشنامه بین آنها پخش شد. نمونه گیری خوشه ای چون چند مدرسه داریم از هر مدرسه بصورت تصادفی دانش اموزان انتخاب شدند. در این پژوهش جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های هوشمند سازی مدار س، پرسشنامه یادگیری خودتنظیمی بوفارد، پرسشنامه کیفیت یادگیری دانش آموزان استفاده شد. در این پژوهش با استفاده از نرم افزار spss ویراست ۲۷ تجزیه و تحلیل شدهاند. نتیجه ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین هوشمندسازی مدارس با یادگیری خودتنظیمی دانش آموزان مدارس استثنایی شهرستان نیشابور و هوشمندسازی مدارس با کیفیت یادگیری دانش آموزان مدارس استثنایی شهرستان نیشابور رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

Keywords:

هوشمندسازی مدارس , یادگیری خودتنظیمی , کیفیت یادگیری.