نمادها و آیین های مهدوی رایج بین مردم خراسان در سده میانی (7الی10)

پر واضح است که شالوده ی بنیادی هر دین و مذهبی را آموزه ها و تعالیم اعتقادی آن تشکیل می دهد؛ بی شک، با شناخت کامل از شالوده ی معنوی شیعه می توان گفت که موعودی در آخرالزمان برای نجات و رهایی انسان ها و برقراری صلح و عدالت خواهد آمد و جامعه ای پر از عدل و داد به وجود خواهد آورد؛ بنابراین می توان مهدی باوری را در زمره ی اساسی ترین اصول اسلامی به حساب آورد. وعلت انتخاب خراسان برای طرح و بحث این مطالب بدان جهت بودکه این منطقه در طول سده های بعد از اسلام به علت شرایط اقلیمی مناسب و واقع شدن در مسیرهای تجاری دارای شرایط ویژه بود. ضمن آنکه به علت همجواری با سرزمین اقوام بیابانگرد ترک، از مهمترین ثغور مملکت اسلامی محسوب می شد. در این پژوهش چند المان مشهوراز جمله شعر، مراسم و سازه در بازه ی زمانی قرن 7 تا 10 مورد بررسی قرار گرفت که ترجمان باور به حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در آن نمودار شده است. ونهایت این مهم دانسته شد که بسیاری از این نمادها سیر تکاملی داشته و حمایت حاکمان شیعی در رشد چشم گیرآن موثربوده است. پژوهش حاضر بر آن است که با استفاده از گزارش های درج شده در لابه لای کتب تاریخی موجود در کتابخانه ها و با روش توصیفی تحلیلی به این پرسش پاسخ دهدکه نمادها و آیین های مهدوی رایج بین مردم خراسان در سده میانی (7الی10) چه بوده است؟ کلید واژگان: امام مهدی، نماد، خراسان، شیعه امامیه

Keywords:

امام مهدی , نماد , خراسان , شیعه امامیه