تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر کاهش خشونت خانگی و پیروی از درمان در زنان مبتلا به بیماری های روانی مزمن

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر کاهش خشونت خانگی و پیروی از درمان در زنان مبتلا به بیماری های روانی مزمن شهر بوشهر صورت گرفت. روش تحقیق نیمه آزمایشی و جامعه آماری شامل زنان مبتلا به بیماری های روانی مزمن تحت خشونت خانگی شهر بوشهر در سال ۱۴۰۱ بود که در این سال به اورژانس اجتماعی شهر بوشهر مراجعه داشته اند. روش نمونه گیری در دسترس بود و تعداد آزمودنی ها ۴۰ نفر انتخاب شدند. سپس در دو گروه ۲۰ نفری کنترل و آزمایش قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه خشونت خانگی محسنی تبریزی(۱۳۹۱) و پرسشنامه پیروی از درمان موریسکی و همکاران(۲۰۰۸) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کوواریانس و نرم افزار spss۲۵ استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش مهارت های زندگی بر کاهش خشونت خانگی تاثیر معناداری دارد(P<۰/۰۵). همین طور آموزش مهارت های زندگی بر افزایش پیروی از درمان زنان مبتلا به بیماری های روانی مزمن تاثیر معناداری دارد(P<۰/۰۵). همچنین آموزش مهارت های زندگی بر کاهش باورهای مرد سالارانه زنان مبتلا به بیماری های روانی مزمن تاثیر معناداری دارد(P<۰/۰۵) و نیز آموزش مهارت های زندگی بر کاهش سنت ها و تربیت خانوادگی ناکارآمد زنان مبتلا به بیماری های روانی مزمن تاثیر معناداری دارد(P<۰/۰۵) و در آخر آموزش مهارت های زندگی بر کاهش یادگیری خشونت زنان مبتلا به بیماری های روانی مزمن تاثیر معناداری دارد(P<۰/۰۵). نتایج پژوهش بر اساس مبانی نظری و پژوهشی مورد بحث و بررسی قرار گرفت. بر اساس یافته های پژوهش، آموزش مهارت های زندگی منجر به خانگی و افزایش میزان پیروی از درمان زنان مبتلا به بیماری های روانی مزمن می شود.

Keywords:

آموزش مهارت های زندگی , خشونت خانگی , پیروی از درمان و بیماری های روانی مزمن.