مدلسازی و کاهش تولید NOx در بخارساز احتراق غوطه ور با استفاده از سیستم استنتاج فازی
Publish place: Journal Of Modeling in Engineering، Vol: 22، Issue: 76
Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 52
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JME-22-76_016
تاریخ نمایه سازی: 17 شهریور 1403
Abstract:
بخارسازهای احتراق غوطه ور از جمله تجهیزات صنعتی هستند که به میزان بسیار زیادی اکسیدهای نیتروژن (NOx) تولید می کنند. این تجهیزات در واقع مبدل های حرارتی هستند که در پایانه های گاز طبیعی مایع (LNG) برای تبخیر گاز طبیعی مایع و تبدیل آن به گاز استفاده می شوند. از آنجا که مطالعات پیشین نشان داده که شرایط عملیاتی این تجهیز بر میزان تولید NOx در آن موثر است، در این پژوهش از ابزارهای هوش مصنوعی جهت مدل سازی و سپس بهینه سازی انتشار NOx در این تجهیزات استفاده شد. به همین منظور تعداد ۶۳ داده آزمایشگاهی از پژوهش های پیشین محققان استخراج شده و سپس از ترکیبی از سیستم استنتاج فازی عصبی تطبیقی و الگوریتم ژنتیک جهت مدل سازی داده ها استفاده شد. در سیستم توسعه یافته، غلظت اکسیژن، دما، غلظت آب اکسیژنه و pH محلول، به عنوان پارامترهای ورودی به مدل و درصد کاهش NOx بعنوان خروجی در نظر گرفته شد. تحلیل های آماری مدل ساخته شده نشان داد که این مدل با ضریب همبستگی ۹۷۱۴/۰، میانگین مربعات خطا ۰۹۳۸/۱ ، میانگین درصد خطای مطلق ۹۷۱۳/۴ و ماکسیمم درصد خطای مطلق ۲۱۴۴/۱۳ از دقت مناسبی در تخمین مقدار کاهش NOx برخوردار است. در گام بعد و پس از توسعه مدل، از الگوریتم ژنتیک و مدل ساخته شده برای بهینه سازی شرایط عملیاتی با کمترین نرخ انتشار NOx استفاده شد. نتایج این بخش از پژوهش نیز نشان داد که در صورت بهینه سازی شرایط عملیاتی، امکان کاهش میزان NOx منتشر شده تا ۲۴/۳۷ درصد وجود دارد.
Keywords:
هوش مصنوعی , الگوریتم ژنتیک , سیستم استنتاج فازی عصبی تطبیقی , آلودگی هوا , مدل سازی , اکسیدهای نیتروژن
Authors
حانیه فانی ملکی
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی، دانشکده شیمی و مهندسی شیمی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان، ایران
امیراحسان فیلی منفرد
استادیار، گروه مهندسی شیمی، دانشکده شیمی و مهندسی شیمی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان، ایران
محمود رحمتی
استادیار، گروه مهندسی شیمی، دانشکده شیمی و مهندسی شیمی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
