واکاوی ادله پذیرش پرداخت خسارت به راننده حادثه دیده در قالب دیه

در ایران با توجه به آمار بالای تصادفات و همچنین با وضعیت خودروهای داخلی و جاده ها همچنین خسارتها و آسیب های وارد شده به اموال و جان افراد، روزانه شاهد تصادفات بسیاری در جاده ها و خیابان ها هستیم و این تصادفات گاه منجر به ایجاد خسارت های جانی و مالی زیادی برای دو طرف می شود. راننده مسبب تصادف ،در بسیاری از تصادفات رانندگی منجر به جرح، ممکن است همچون سرنشینان خودروی زیاندیده و خودروی مقصر، دچار جراحاتی شود؛ اما آیا به راننده مقصر دیه و یا خسارتی تعلق می گیرد یا به بیان قانونی راننده مقصر و یا خانواده راننده مسبب حادثه در صورت فوت راننده توان وصول غرامت خود از شرکت بیمه را دارند.به همین جهت یکی از رایج ترین مباحث در بحث دیه و بیمه ، دیه راننده مقصر است . بحث پرداخت و عدم پرداخت دیه راننده مسبب حادثه توسط شرکت های بیمه همواره چالشی برای بسیاری از بیمه گذاران و زیاندیدگان حوادث رانندگی بوده است . بیمه اجباری یا شخص ثالث خسارتهای وارده به اشخاص ثالث را پرداخت می کند ولی این کار برای راننده مسبب سودی ندارد زیرا شخص ثالث به راننده و سرنشینان خودروی خسارتدیده و سرنشینان خودروی مقصر حادثه به جز راننده مسبب حادثه گفته می شود. در صورت بروز تصادف بر اساس کروکی و تشخیص کارشناس و پلیس راهنمایی رانندگی راننده مقصرمشخص شده و ملزم به پرداخت خسارت به اشخاص زیان دیده خواهد بود .در گذشته شرکت های بیمه ، تنها ضرر های مالی و جانی افراد ثالث در تصادفات رانندگی را تقبل می کردند، اما به مرور این قوانین اصلاح شده است . یکی از قوانین مهمی که در سال های اخیر وضع شده، پرداخت خسارت جانی به راننده مقصر تصادف است .از آنجایی که قوانین هر چند مدت دچار تغییر و تحول می گردند در این مقاله به شرایط و عنوان خسارت پرداختی به راننده مقصر در سال ۱۴۰۱ پرداخته شده است .

Keywords:

بیمه , خسارت , دیه , یوم الاداء , حادثه دیده , راننده