آسیب شناسی ساختار و آیین تصمیم گیری شوراهای عالی اداری

امروزه تاثیر شوراها در اداره امور عمومی تا بدان جا پیش رفته ، که حتی مسئولیت تصمیم گیری نیز به شوراهایی که در کنار یا درون سازمانهای اداره کننده امور تشکیل می شود واگذار می گردد.از جمله این شوراها، شوراهای عالی اداری هستند که وظایف ، مسئولیت ها و صلاحیت های گوناگونی را در نظام اداری ایران بر عهده دارند، که البته واجد اشکالات و ابهامات و مشکلات متعددی هستند، از این رو در سالیان اخیر رویکرد اصلاح این شوراها مورد توجه قرار گرفته است ؛ با این وصف لازم است تا آسیب شناسی لازم در این ارتباط صورت پذیرد. در این مقاله که با هدف »تبیین و تشریح آسیب های ساختار و آیین تصمیم گیری شوراهای اداری« و با روش توصیفی - تحلیلی و با بهره گیری از منابع و متون کتابخانه ای به انجام رسیده این نتایج حاصل گردید که دکترین »اداره مطلوب « یا »خوب اداره کردن « که به عنوان یک رویکرد جدید، بسیاری از مفاهیم و نهادهای حقوق اداری معاصر را تحت تاثیر قرار داده است ، به »آیین های اداری« و چگونگی به کارگیری»صلاحیت اختیاری« در فرآیند تصمیم گیری توسط مقامات اداری مربوط می شود. آیین های اداری مسیری را ترسیم می کنند که مقامات اداری برای تصمیم گیری در مورد یک پدیده عمومی ، با استفاده از صلاحیت اختیاری که قانون به آن ها تفویض کرده است ، اجرای تصمیمات اتخاذ شده و همچنین حل و فصل اختلافات ناشی از تصمیمات موصوف ، بایستی طی نمایند از این رو »آیین تصمیم گیری« موضوعی مهم و درخور توجه در ارتباط با آسیب شناسی شوراهای عالی اداری محسوب می شود. با این حال بررسی صورت پذیرفته در زمینه آیین تصمیم گیری شوراهای عالی اداری گویای این است که هیچ رویه ثابت و مشخصی در این ارتباط وجود ندارد و هر شورا مقررات مختص به خود را دارد تابع مقررات واحدی نبوده ، واجد ابهام ، رفتار سلیقه ای و ضعف در شفافیت و مسئولیت پذیری است .همچنین ساختار شوراها نیز چه در بعد ساختار سازمانی و چه ترکیب اعضاء دچار یک رویه مشخص و ثابت نمی باشد.

Keywords:

شوراهای عالی اداری , آسیب شناسی , ساختار , آیین تصمیم گیری , تصمیم گیری جمعی