رابطه بدحجابی زنان با بزهکاری در حقوق ایران

عدم رعایت حجاب شرعی، باعث افزایش ناهنجاریهای اجتماعی و بزهکاری و فساد است که ارتباط مستقیمی با افزایش التهابات اجتماعی دارد و دختران و پسرانی که در مراحل بلوغ هستند بیشترین آسیب را خواهند دید، ترویج فرهنگ بی حجابی، ترویج فرهنگ مصرف گرایی نیز هست و زیانهای اقتصادی و اجتماعی به دنبال دارد. این تحقیق درصدد است به بررسی رابطه بدحجابی زنان با بزهکاری در حقوق ایران به روش توصیفی – تحلیلی بپردازد. نتایج نشان داد بی حجابی یک ناهنجاری اجتماعی است و جرم نیز محسوب میشود زیرا ملاکهای حقوقی برای اثبات جرم انگاری آن وجود دارد. بی شک وضعیت زنانی که بدون رعایت حجاب در معابر عمومی ظاهر میشوند تحریک کننده بوده و سائق مجرم به ارتکاب جرم است. نمی توان برهنگی زنان را به رسمیت شناخت و آن گاه یکسره بر طبل مجازات متجاوزکوفت.جرم انگاری بد حجابی از این منظر ضرورتی است که منتفع اصلی آن خود زنان خواهند بود چرا که موجب پیشگیری از جرایم جنسی علیه ایشان میشود.قانون کیفری نیز به این تناسب میبایست در نظام تعیین مجازات سهمی را به نقش بزه دیده و اثر گذاری او در ارتکاب جرم اختصاص دهد.پیشنهاد میشود اصلاحاتی در قوانین در نظر گرفته شود که بتوان با اقدامات پیشگیرانه کیفرمدار تا حدودی اینگونه بزهکاریها را کاهش داد.

Keywords:

بدحجابی , حجاب , بزهکاری , ارتکاب جرم.