آثار ناشی از ارتکاب جرم در حالت مستی و مسلوب الارادگی در حقوق ایران و انگلستان

در پژوهشی که صورت گرفت به تبیین آثار ناشی از ارتکاب جرم در حالت مسلوب الارادگی در حقوق ایران و انگلستان پرداخته شد. حقوق کیفری ایران مستی و مسلوبالارادگی را از هر طریق که باشد اعم از شرب مسکر، مواد مخدر و روانگردان و ... به رسمیت می شناسد، همین جهت گیری در حقوق انگلستان نیز مشاهده می شود، در حقوق ایران مسلوبالارادگی باید از نوع کلی و مجرم فاقد قصد و علم باشد تا بتوان عدم مسئولیت او در جرم ارتکابی را برداشت نمود، در حقوق انگلستان بیشتر سخن از میزان قوه تشخیص به میان آمده است و معیار مسلوبالارادگی کلی و جزئی مشاهده نمی شود. در حقوق ایران تفاوت ای ویژهبین نوع جرم ارتکابی در مستی قابل مشاهده نیست و مجرم در صورت حصول شرایط از مسئولت کیفری (و نه دیگر مسئولیت ها) مستقیم مبرا است . عمدهترین تفاوت در دو نظام مورد بررسی در رابطه با جرائم باسوءنیت عام در حقوق انگلستان مشاهده می شود، که مرتکب مست به هردرجه هم که مست باشد، امکان رهایی از مسئولیت این نوع جرائم را نخواهد داشت .

Keywords:

مستی , مسلوب الارادگی , سوءنیت , عنصر معنوی , مسئولیت کیفری