باروری پس از مرگ در حقوق موضوعه ایران

در پژوهش پیش رو به روش توصیفی -تحلیلی به بررسی مبانی و آثار حقوقی باروری پس از مرگ از منظر فقه و حقوق موضوعه پرداختیم . امروزه محققین به دنبال روش های مناسبی جهت حفظ قدرت باروری افراد هستند از جمله این روش ها انجماد گامت ها و جنین است . ناباروری یکی از بیماری ها و مشکلاتی است که امروزه بر رابطه زناشویی زوجین نابارور و نیز روابط اجتماعی و خانوادگی آنان تاثیر عمیقی باقی گذاشته است . لقاح مصنوعی یا تولید کودک آزمایشگاهی در بسیاری از کشورهای جهان مطرح شده است و از نظر علوم تجربی با هیچ مشکل یا ابهامی روبرو نیست ، اما از نظر اخلاقی و حقوق با ابهامات و مشکلاتی مواجه است . پیشرفت روزافزون و چشمگیر علم و فن آوری، روش های جدیدی در درمان ناباروری به وجود آورده است . یکی از این روش ها انجماد گامت و جنین فرد است تا بتوان در آینده و در صورت لزوم به منظور باروری پس از مرگ مورد استفاده قرار گیرد. این روش از نظر اخلاقی و حقوقی با ابهامات و مشکلاتی مواجه است . بر این مبنا، در اخلاق، رضایت و رفاه کودک را همراه با آراء موافق و مخالف مطرح کرده و خواهیم دید که هرگونه اقدام نسبت به گامت ، پس از فوت، باید با ملاحظه ی رضایت متوفی و رضایت صریح یا ضمنی وی به استفاده از گامت پس از فوت محقق گردد. مباحث حقوقی مربوط به مالکیت فرد بر گامت ، نسب کودک متولد از باروری پس از مرگ، ارث و سایر احوال شخصیه فرد متولد شده، از جمله مسائل حقوقی مرتبط به ناباروری پس از مرگ است که در این پایان نامه مورد بررسی قرار می گیرد. به نظر می رسد که مالکیت گامت متعلق به همسر متوفی است و جنین حاصل از گامت منجمد از شوهر متوفی ، ملحق به شوهر متوفی بوده و درنتیجه ، ارث خواهد برد.

Keywords:

باروری , باروری پس از مرگ , جنین , ارث , نسب , حقوق موضوعه ایران.