آسیب شناسی جرایم امنیتی سایبری با رویکردی به اغتشاشات ۱۴۰۱

Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 37

This Paper With 24 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

LPPJ01_1651

تاریخ نمایه سازی: 18 شهریور 1403

Abstract:

همگام با پیشرفت روزافزون تکنولوژی شاهد بروز جرایم نوینی هستیم که با توجه به ویژگی های خاص فضای مجازی،امنیت ملی کشورها را هدف قرار داده است . ارائه راهکارهای مناسب به منظور پیشگیری وضعی و کیفری در این خصوص نیازمند بررسی تطبیقی شیوه های کشورها دیگر در این خصوص ،نیازمند شناخت دقیق این جرایم و ابعاد پیشگیرانه از آنها دارد. در همین راستا با رویکردی به اغتشاشات ۱۴۰۱ که با بهره گیری از فضای مجازی در پی براندازی نظام و تشویش امنیت بوده است ،با بررسی تحلیلی توصیفی و بهره گیری از ابزارهای کتابخانه ای بدین نتیجه دست یافتیم که در پیشگیری از جرایم امنیتی سایبری نخست نبود توصیف صریح از مفهوم جرایم امنیتی وتفکیک آن از جرایم سیاسی همچون محاربه ، بغی و ... و برخوردهای سلیقه ای بدلیل خلا قانونی بعنوان مهمترین چالش شناخته می شود. در مرحله بعدی، نبود معیارهای سنجش این جرایم در اتخاذ برنامه ها پیشگیرانه به منظور تعامل ارگانهای مختلف ،عدم وجود سیاست تقنینی کیفری خاص ،نبود توازن کارکرد انطباقی برای ارگانها و نهادهای درگیر،نبود تدابیر نظارتی -عملیاتی موثر ودر نهایت عدم آموزش و فرهنگ سازی از چالش های دیگری مقابله با این جرایم است .بنابراین ،سیاست سختگیرانه در قوانین کیفری مرتبط با جرایم سایبری دیده نمی شود که ضرورت انجام اصلاحات در ضمانت اجراهای کیفری مربوطه از سوی سیاست گذاران کیفری می طلبد.از سوی دیگر،اغتشاشات ۱۴۰۱ با هدف براندازی نظام رهنمودهای بسیاری در خصوص نیاز به تدوین مقررات سختگیرانه در نظارت و گشت زنی فضای مجازی را عیان ساخته است . با عنایت به ویژگی فضای مجازی از منظر ناشناختگی و سرعت انتشار،گستردگی کاربران ،فراملی بودن و ... به نظر می رسد بررسی راهکارهای نظارتی حایز اهمیت است . همچنین در خصوص اجرای مجازات محاربه به قصد براندازی نظام ،جرم سیاسی و تحریک به اغتشاش به نظر می رسد دو گانگی در اجرا و صلاحیت کیفری ابهاماتی ایجاد کرده است که ضرورت بررسی را دو چندان می نماید.

Authors

مرتضی فتحی

دکترای حقوق جزا و جرم شناسی،استادیار دانشگاه قم

فائزه حجتی پور

دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا وجرم شناسی دانشگاه قم