مقایسه اثربخشی درمان مثبت نگر، درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش و ترکیب آن دو با آموزه های عرفانی بر سرمایه روان شناختی در معلمان

این پژوهش به بررسی و مقایسه اثربخشی درمان مثبت نگر، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT)، و ترکیب این دو با آموزه های عرفانی مولانا بر سرمایه روان شناختی معلمان زن دوره دوم متوسطه دبیرستان های دولتی شهر تهران پرداخته است. پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. تعداد ۶۰ معلم زن به صورت تصادفی در چهار گروه شامل درمان مثبت نگر، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، درمان ترکیبی، و گروه کنترل تقسیم شدند. هر گروه آزمایشی به مدت ۸ جلسه هفتگی تحت مداخلات درمانی قرار گرفت. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه سرمایه روان شناختی لوتانز (PCQ) بود. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که هر سه گروه آزمایشی به طور معناداری در بهبود سرمایه روان شناختی موثر بودند. به ویژه، درمان ترکیبی نسبت به درمان های مثبت نگر و ACT در بهبود مولفه های امیدواری (P = ۰.۰۰۱)، تاب آوری (P = ۰.۰۰۱)، و نمره کل سرمایه روان شناختی (P = ۰.۰۰۱) موثرتر بود. همچنین، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در مقایسه با درمان مثبت نگر، مولفه امیدواری (P = ۰.۰۱۸) و نمره کل سرمایه روان شناختی (P = ۰.۰۲۹) را بیشتر افزایش داد. نتایج نشان داد که ترکیب رویکردهای مثبت نگر و ACT با آموزه های عرفانی می تواند به عنوان یک راهکار جامع و موثر در بهبود سرمایه روان شناختی معلمان استفاده شود. این نتایج اهمیت رویکردهای ترکیبی در ارتقای سلامت روان و سرمایه روان شناختی در محیط های آموزشی را برجسته می کند.

Keywords:

Psychological capital , Positive Therapy , Acceptance and Commitment Therapy , Mystical Teachings , Teachers , Mental Health , سرمایه روان شناختی , درمان مثبت نگر , درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد , آموزه های عرفانی , معلمان , سلامت روان.