نقش تعدیل گر هوش هیجانی در رابطه بین کمال گرایی و استرس والدینی: یک مطالعه توصیفی

زمینه و هدف:  والدگری همراه با چالشها و مسئولیتهای متعدد، برای والدین به ویژه مادران استرسزا است. عوامل متعددی می‎توانند استرس والدینی را تحت تاثیر قرار دهند. هدف از مطالعه حاضر تعیین نقش تعدیل‎کننده هوش هیجانی در رابطه بین کمال گرایی و استرس والدینی در مادران دانش‎آموزان دوره ابتدایی بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر توصیفی است. جامعه آماری شامل مادران دانشآموزان مدارس ابتدایی شهرستان اراک در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بودند که از میان آن ها ۳۰۰ نفر به طور در دسترس انتخاب شدند و به پرسش­نامههای کمال گرایی چند بعدی تهران، فرم کوتاه سنجش استرس والدینی و هوش هیجانی پاسخ دادند. داده ها با آزمون های همبستگی و مدل معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که هوش هیجانی مادران با استرس والدینی رابطه منفی و معنیدار (۶۷/۰-=r ) و کمال گرایی والدینی با استرس والدینی رابطه مثبت و معنی‎دار (۲۶/۰=r ) دارد (۰۰۱/۰>P). اما میان کمال گرایی و هوش هیجانی در مادران رابطه معنی دار مشاهده نشد (۰۵/۰کمال گرایی و استرس والدینی نقش تعدیل‎کننده دارد (۰۰۱/۰>P). نتیجه گیری: بر طبق یافته­های مطالعه حاضر، به نظر می رسد کمال گرایی بالا و هوش هیجانی پایین در مادران می تواند استرس والدینی آن ها را افزایش دهد. از طرفی در مادرانی که هوش هیجانی بالایی دارند، کمال گرایی تاثیر کمتری بر استرس والدینی خواهد داشت. لذا افزایش هوش هیجانی در مادران پیشنهاد می شود. واژه­های کلیدی: استرس والدینی، رابطه والد-کودک، کمال گرایی، هوش هیجانی

Keywords:

Parental stress , Parent-child relationship , Perfectionism , Emotional intelligence , استرس والدینی , رابطه والد-کودک , کمال گرایی , هوش هیجانی ​​​​​​​