ارتباط بین کیفیت حسابرسی و مدیریت مصنوعی و واقعی سود

بر اساس تئوری نمایندگی، مدیران اطلاعات بیشتری در مقایسه با سهامداران دارند و ممکن است تصمیماتی اتخاذ نمایند که در راستای منافع سهامداران نباشد. فرایند حسابرسی یکی از رویکردهای مهم در کاهش تضادهای نمایندگی و رفتارهای فرصت طلبانه مدیران در دستکاری اقلام صورتهای مالی محسوب می شود. پژوهش حاضر با مطالعه جنبه ای از پیامدهای حسابرسی در ایران، به بررسی ارتباط بین کیفیت حسابرسی و مدیریت سود مصنوعی و واقعی در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می پردازد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش از نوع همبستگی و پس رویدادی است. تعداد ۱۰۰ شرکت به عنوان نمونه آماری برای دوره زمانی ۱۳۹۱-۱۳۸۶ انتخاب گردید. برای سنجش مدیریت مصنوعی سود از مدل تعدیل شده جونز و برای اندازه گیری مدیریت واقعی سود از الگوی تقسیم بندی روی چودهری استفاده شده است. شاخصهای تخصص حسابرس در صنعت و شهرت حسابرس، به عنوان دو معیار کیفیت حسابرسی به کار رفته است. نتایج این پژوهش نشان می دهد بین شاخصهای کیفیت حسابرسی و مدیریت مصنوعی سود ارتباط منفی وجود دارد. همچنین یافته ها نشان می دهد که بین شاخصهای کیفیت حسابرسی و مدیریت واقعی سود ارتباط مثبت وجود دارد.

Keywords:

کیفیت حسابرسی , تخصص حسابرس در صنعت , شهرت حسابرس , مدیریت مصنوعی سود , مدیریت واقعی سود