تجزیه و تحلیل سیستماتیک و ارزیابی معیارهای افشای اطلاعات مدل های کسب و کار

مطالعات تجربی نشان می دهد که اطلاعات حسابداری مندرج در صورت های مالی، برای پیش بینی عملکرد آتی شرکت ها، پایه و اساس مطمئنی نداشته و در مدل حسابداری سنتی شاخص های کلیدی تاثیرگذار بر ارزش شرکت مانند سرمایه انسانی، سرمایه فکری و مدل های کسب و کار گزارش نمی شوند. پژوهش حاضر با هدف تجزیه و تحلیل و ارزیابی برازش مدل اندازه گیری و ساختاری معیارهای افشای اطلاعات مدل های کسب و کار انجام شده است. در این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی، با روش نمونه گیری کوکران، ۱۹۶ نفر از بین استادان دانشگاه و کارشناسان حوزه مالی و کسب و کار انتخاب شدند. الگوریتم تحلیل داده ها به روش حداقل مربعات جزئی شامل: برازش مدل های اندازه گیری (آلفای کرونباخ، پایایی ترکیبی، روایی همگرا و واگرا)، برازش مدل ساختاری (معناداری ضرایب مسیر و ضرایب تعیین، معیار اندازه تاثیر، معیار استون-گیسر) و برازش کلی مدل (نیکویی برازش) است و برای ارزیابی شش معیار شفافیت و روایی شامل افشای منابع کلیدی و پیامدها، پاسخگویی اجتماعی، کاربران (ذی نفعان)، محرک های کلیدی، عدالت و انصاف در توزیع گزارش و نحوه ارائه و افشا مورد استفاده قرار گرفت. برازش هر سه بخش الگوریتم داده ها نشان دهنده مطلوبیت و قابل قبول بودن ساختار مکنون در سطح معیار ها بوده که می توان از آن برای سنجش و شناسایی معیار های افشای اطلاعات مدل های کسب و کار بهره گرفت. نتایج پژوهش می تواند در برنامه ریزی بلندمدت و دقیق فعالان و بازیگران تاثیرگذار بر حرفه حسابداری برای ارتقای سیستم گزارشگری مالی شرکت ها و اعتلای حرفه در آینده  مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

گزارشگری مالی , افشای اطلاعات , مدل کسب و کار , روش حداقل مربعات جزئی