تمرکز سازمانی و کارایی بازارهای سرمایه داخلی گروه‎های تجاری در تخصیص منابع و عملکرد با تاکید بر نقش تعدیلی عدم اطمینان محیطی

بررسی ادبیات مالی و حسابداری نشان می دهد که تصمیم گیری سازمانی، یک موضوع اساسی در حاکمیت شرکتی است. به دلیل نوع ساختار سازمانی گروه‎های تجاری و بالتبع نقش مدیریت مرکزی و شرکت های تابعه در فرایند تصمیم گیری، ممکن است که چگونگی توزیع حق تصمیم‎گیری سازمانی در این گروه‎ها تحت تاثیر هزینه انتقال دانش (در شرایط تصمیم گیری متمرکز) و هزینه‎های نمایندگی (در شرایط تصمیم‎گیری غیرمتمرکز) قرار گیرد و پیامدهای اقتصادی از قبیل عدم کارایی بازارهای سرمایه داخلی گروه‎های تجاری را در پی داشته باشد. بر این اساس، درک اهمیت کارایی تخصیص منابع و عملکرد بازارهای سرمایه داخلی گروه‎های تجاری از منظر تمرکز سازمانی ضروری به نظر می رسد. بنابراین، هدف این مقاله، بررسی رابطه غیرخطی تمرکز سازمانی و کارایی بازارهای سرمایه داخلی گروه‎های تجاری در تخصیص منابع و عملکرد با در نظر گرفتن عدم اطمینان محیطی است. به منظور دستیابی به هدف پژوهش، اطلاعات ۱۸ گروه تجاری که شرکت اصلی آنها در بورس اوراق بهادار تهران یا فرابورس پذیرفته شده اند، طی سال‎های ۱۳۹۴ الی ۱۴۰۰ جمع‎آوری و با استفاده از تحلیل رگرسیون چندگانه مبتنی بر داده‎های ترکیبی مورد بررسی قرار گرفت. یافته‎های پژوهش نشان می‎دهد که تمرکز سازمانی با کارایی تخصیص منابع و کارایی عملکرد بازارهای سرمایه‎ داخلی گروه‎های تجاری رابطه غیرخطی دارد. هم چنین، یافته‎ها نشان می‎دهد که عدم اطمینان محیطی رابطه غیرخطی تمرکز سازمانی با کارایی تخصیص منابع وکارایی عملکرد بازارهای سرمایه داخلی گروه های تجاری را تعدیل می‎کند.

Keywords:

تمرکز سازمانی , بازارهای سرمایه داخلی گروه‎های تجاری , کارایی تخصیص منابع , کارایی عملکرد , عدم اطمینان محیطی