بررسی کاربرد هوش مصنوعی در مدیریت نوآوری

هوش مصنوعی نسل امیدوار کننده ای از فناوری های دیجیتال است.هوش مصنوعی نحوه مدیریت نوآوری را تحت تاثیر قرار می دهد و به فرآیند نوآوری سازمانی سرعت می بخشد. با این حال، از آنجایی که این رشته به سرعت در حال رشد است، درک مشترک از قابلیت های نظری به طور فزاینده ای مملو از ابهام شده است. با توجه به محوریت قابلیت های نوآوری در تحقق نوآوری، این دیدگاه های پراکنده را در یک مرور ادبیات نظام مند و چند رشته ای گرد هم می آوریم. هدف بررسی ادبیات، خلاصه کردن نقش هوش مصنوعی در تاثیرگذاری بر قابلیت های نوآوری و ارائه طبقه بندی از برنامه های کاربردی هوش مصنوعی بر اساس مطالعات تجربی است. این بررسی با تکیه بر چارچوب فناورانه-سازمانی-محیطی، یافته های تحقیق ۶۲ مطالعه را متمرکز می کند. نتایج حاصل از مطالعه دوگانه است. اول، یک دیدگاه دوگانه از قابلیت های نوآوری را که توسط پذیرش هوش مصنوعی ایجاد شده است شناسایی می کنیم. توانمندسازی و تقویت: قابلیت های توانمندسازی آن هایی هستند که تحقیقات آن ها را به عنوان توانمندساز پذیرش هوش مصنوعی شناسایی می کند و بر شایستگی ها و روال های لازم برای اجرای هوش مصنوعی تاکید می کند. قابلیت های تقویت کننده نشان دهنده نقشی است که پذیرش هوش مصنوعی در تبدیل یا ایجاد قابلیت های نوآوری در سازمان ها دارد. دوم، یک طبقه بندی از برنامه های هوش مصنوعی را پیشنهاد می کنیم که منعکس کننده پذیرش عملی هوش مصنوعی در رابطه با سه دلیل اساسی است: جایگزین کردن، تقویت کردن و آشکار کردن. مطالعه سه مشارکت اصلی دارد. ابتدا، قابلیت های نوآوری را شناسایی می کنیم که برای پذیرش هوش مصنوعی یا ایجاد شده توسط هوش مصنوعی مورد نیاز است. دوم، ما یک طبقه بندی از برنامه های کاربردی هوش مصنوعی را پیشنهاد می کنیم. سوم، از چارچوب فناورانه-سازمانی-محیطی برای ردیابی روندها در مشارکت های نظری مقالات اخیر و پیشنهاد یک دستور کار تحقیقاتی استفاده می کنیم.

Keywords:

هوش مصنوعی , نوآوری , مدیریت نوآوری , چارچوب فناورانه-سازمانی-محیطی