دیدگاه رفتاری در مورد محرک های مهاجرت

این مقاله به خودانتخابی مهاجران بالقوه می پردازد. به طور خاص، این مطالعه بررسی می کند که آیا اولویت های ریسک و زمان، سهم قابل توجهی در ناهمگونی حرکتی افراد را توضیح می دهند یا خیر؟ هدف دیگر این است که نقش ترجیحات اجتماعی (اعتماد، نوع دوستی، رفتار متقابل) را به عنوان عوامل بالقوه مهاجرت روشن کند. با استفاده از یک مجموعه داده مقطعی منحصر به فرد در مورد اهداف مهاجرت (نظرسنجی جهانی گالوپ) و ترجیحات آزمایشی تایید شده (بررسی اولویت جهانی) که ۷۰ کشور در سراسر جهان را پوشش می دهد، یک مدل پروبیت برآورد می شود. نتایج تجربی شواهدی را ارائه می دهند که مهاجران بالقوه سطوح بالاتری از ریسک پذیری و صبر را نسبت به همتایان خود که در خانه می مانند نشان می دهد. این امر در کشورهای مختلف با پیشینه های فرهنگی و سطوح درآمدی متفاوت صادق است. اعتماد و رفتار متقابل منفی نیز به طور قابل توجهی با آرزوهای مهاجرت مرتبط است. با این حال، روشن سازی های قطعی همچنان ضروری هستند و انگیزه هایی برای تحقیقات آینده فراهم می کنند

Keywords:

مهاجرت , خودانتخابی , ریسک , صبر , اعتماد , نوع دوستی , رفتار متقابل