بررسی پارامترهای موثر در تولید قیر امولسیون و تغییر نوع مصالح بر عملکرد مخلوط اسلاری سیل

یکی از پارامترهای اصلی در تعیین میزان کارایی و کیفیت امولسیون، میزان چسبندگی و پوشش دهی مصالح سنگی و زمان شکست آن می باشد. در این پژوهش با تغییر پارامترهای مختلف، شامل: میزان قیرباقیمانده، درصد امولسیون درمصالح، میزان لاتکس و تولید آن در پلنت آزمایشگاهی میزان پوشش دهی مصالح سنگی، و زمان شکست در مواجهه با مصالح سنگی برای دو نوع قیر پایه ۷۰/۶۰ و ۱۰۰/۸۵ مورد بررسی قرار گرفت. همچنین اثر پارامترهای مختلف تشکیل دهنده قیر امولسیون مانند نوع قیر، درصد قیر باقیمانده و میزان امولسیفایر مورد استفاده در تولید امولسیون بر تست های کیفی مانند تست الک، ویسکوزیته، پایداری و نشست قیر امولسیون بررسی شد. در این تحقیق به بررسی اثر دو نوع مصالح مختلف سیلیسی و آهکی و همچنین تاثیر آن بر مشخصات مخلوط اسلاری سیل، پرداخته شده است. نتایج نشان داد که استفاده از لاتکس بیشتر، زمان شکست را حدود ۲۳ درصد کاهش داده ولی پوشش قیری مصالح را حدود ۵ درصد افزایش داده است. همچنین استفاده از امولسیفایر و درصد قیر باقیمانده بیشتر، باعث افزایش زمان شکست به میزان ۱۰۰ درصد و بهبود پوشش قیری مصالح سنگی تا ۷۶ درصد شد. همینطور با استنتاج از نتایج آزمون های صورت گرفته استفاده از مصالح سیلیسی در آزمون چسبندگی به زمان بیشتری جهت سخت شدگی نیاز دارد. همچنین مصالح سیلیسی، مقاومت کمتری نسبت به مصالح آهکی دارد. همچنین مقاومت مصالح سیلیسی در آزمون سایش در شرایط مرطوب حدود ۲۲ درصد کمتر و در آزمون بارگذاری چرخ حدود ۲۵ درصد کمتر از مصالح آهکی است. در آزمون قوام مخلوط اسلاری سیل نیز اینطور مشخص گردید که مصالح آهکی از اسلامپ بیشتر و روانی کمتری در حدود ۳۰ درصد برخوردار هستند.

Keywords:

آسفالت حفاظتی , اسلاری سیل , قیر امولسیون , مصالح آهکی , مصالح سیلیسی