اثر فورزوماید در کنترل فشار خون بالا بعد از زایمان سزارین در زنان مبتلا به پره اکلامپسی خفیف

Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 6

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JPMH-11-1_004

تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1403

Abstract:

هدف هدف این مطالعه بررسی اثر فورزوماید در کنترل فشار خون بالا بعد از زایمان سزارین در زنان مبتلا به پره اکلامپسی خفیف بود. روش ها پژوهش حاضر به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور بر روی ۱۲۰ زن مبتلا به پره اکلامپسی خفیف، پس از عمل سزارین در بیمارستان خلیج فارس شهر بندرعباس در سال ۱۳۹۶ انجام شد. زنان به طور تصادفی در ۲ گروه فورزوماید خوراکی (روزانه ۲۰ میلی گرم به مدت ۵ روز) و دارونما قرار گرفتند. فشارخون سیستولی و دیاستولی، فشار متوسط شریانی و تعداد ضربان قلب در دقیقه در تمام بیماران در روزهای صفر، ۱، ۳، ۵ و ۷ بعد از زایمان اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های کای اسکوئر و تی مستقل تجزیه وتحلیل شد.  یافته ها قبل از شروع درمان، تفاوت معنی داری از نظر فشار خون سیستولی و دیاستولی، فشار متوسط شریانی و تعداد ضربان قلب در دقیقه بین ۲ گروه وجود نداشت. اما فشار خون سیستولی در روزهای اول، سوم، پنجم و هفتم به طور معنی داری در گروه فورزوماید کمتر از گروه دارونما بود (۰/۰۵>P). از سوی دیگر، فشار خون دیاستولی در روز اول به طور معنی داری در گروه فورزوماید کمتر بود (۰/۰۰۱=P). همچنین، فشار متوسط شریانی در روزهای اول (۰/۰۰۱>P) و سوم (۰/۰۲۱=P) به طور معنی داری در گروه فورزوماید کمتر بود. پس از پایان درمان، فشار خون در ۷۰ درصد از گروه فورزوماید و ۵۰ درصد از گروه دارونما کنترل شده بود (۰/۰۲۵=P).  نتیجه گیری نتایج مطالعه حاضر نشان داد مصرف روزانه ۲۰ میلی گرم فورزوماید خوراکی به مدت ۵ روز پس از زایمان سزارین در زنان مبتلا به پره اکلامپسی خفیف می تواند در مقایسه با دارونما منجر به کاهش معنی دار فشار خون سیستولی در روزهای اول، سوم، پنجم و هفتم شود.

Authors

نازنین عبدی

Department of Obstetrics and Gynecology, Fertility and Infertility Research Center, School of Medicine, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar Abbas, Iran.

نرگس قاسمی

Student Research Committee, School of Medicine, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar Abbas, Iran.

سعید هاشمی

Department of Pediatric, Clinical Research Development Center, School of Medicine, Children’s Hospital, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar Abbas, Iran.

نوید عبدی

Department of Pathology, School of Medicine, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar Abbas, Iran.

غزال ذوقی

Endocrinology and Metabolism Research Center, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar Abbas, Iran.

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :