تاثیر آموزش CPR پیشرفته به صورت حضوری و مجازی در نتایج آزمون OSCE پرستاران

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 10

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

EMACO01_1525

تاریخ نمایه سازی: 25 شهریور 1403

Abstract:

مقدمه: ایست قلبی یکی از عوامل مهم مرگ و ناخوشی در سراسر جهان می باشد که نیاز فوری و سنجیده برای حفظ زندگی و پیشگیری از اتفاقات جبران ناپذیر ارگان های حیاتی بدن دارد. مهم ترین علت شکست تیم احیا، عدم مدیریت و عدم استفاده از استاداردهای احیا می باشد. هدف از انجام این پژوهش مقایسه آموزش حضوری و مجازی CPR پیشرفته در نتایج آزمون OSCE (Objective Structured Clinical Examination) پرستاران می باشد.روش کار: این پژوهش یک مطالعه مداخله ای نیمه تجربی بود که با هدف تعیین تاثیر آموزش CPR به صورت حضوری و مجازی در نتایج آزمون OSCE پرستاران انجام شد. جامعه پژوهش شامل کارشناسان پرستار خانم و آقا شاغل در یکی از بیمارستان های شهر تهران بود. داده ها پس از کدگذاری از طریقSPSS۲۶ مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.یافته ها: تحلیل چند متغیره برای بررسی متغیرهای موثر بر نمره آزمون آسکی با در نظر گرفتن تاثیر سایر متغیرها، نشان داد که نوع آموزش (مجازی/ حضوری) ارتباط معنی داری با نمره نهایی آزمون اسکی دارد و نمره آزمون در گروه آموزش مجازی به طور معنی داری بیشتر از آموزش حضوری است (p=۰.۰۳۶). جنسیت ارتباط معنی داری داشت و نشان داد مردان میانگین نمره بیشتری از زنان دارند (p=۰.۰۱۹). همچنین بخش بستری (p<۰.۰۰۱) و سابقه کار (p=۰.۰۲۱) تاثیر معنی داری بر میانگین نمره آزمون آسکی دارد. به طوریکه میانگین نمره پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه (CCU و ICU) و اورژانس به طور معنی داری بیشتر از سایر بخش ها بود و همچنین افزایش سابقه کار باعث افزایش نمره آزمون آسکی خواهد شد.نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش حاضر مبنی بر وجود ارتباط معنی دار آماری بین نمره آزمون بالاتر در گروه آموزش مجازی، می توان از نتایج این مطالعه در راستای برنامه ریزی های آموزشی پرستاران استفاده نمود.

Keywords:

احیا قلبی ریوی- آموزش حضوری- آموزش مجازی- پرستار- OSCE

Authors

محبوبه زمردی

کارشناس ارشد پرستاری سالمند، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران