بررسی فون انگلهای دستگاه گوارش پرندگان بومی استان همدان

نظارت بر بهداشت و سلامت پرندگان بومی، از آن جهت که در تماس نزدیک با انسان­ها هستند، از اهمیت زیادی برخوردار است. در طی سال ۱۳۹۶- ۱۳۹۵،  برای انجام این مطالعه توصیفی - مقطعی، با مراجعه به ۲۷ روستای استان همدان اقدام به جمع­آوری نمونه های مدفوع ۴۰۰ قطعه پرنده بومی (مرغ، خروس، اردک و بوقلمون) شد و از هر پرنده ، ۱۰۰ نمونه مدفوع جمع­آوری گردید. نمونه گیری به روش خوشه گیری مرکب از سه اقلیم مختلف شامل سرد و کوهستانی، سرد و کم ارتفاع و معتدل و کم ارتفاع  انجام شد، قبل از نمونه گیری ، سن و جنس هرپرنده در فرم مشخصات ثبت گردید. سپس نمونه ها به آزمایشگاه انگل شناسی دانشکده پیرا­دامپزشکی منتقل و با استفاده از روش­های معمول (شناورسازی یا رسوبی بسته به مورد) به طریقه میکروسکوپی تحت آزمایش اندازه گیری تعداد تخم در هرگرم مدفوع قرار گرفتند.نتایج نشان داد که ۱۰۰% مرغ­ها و خروس­ها، ۸/۲۳% بوقلمون­ها، و ۲/۲۶% اردک­ها آلوده به انگل­های گوارشی بودند. همچنین،  ۹۶/۱۷%  اووسیت آیمریا، ۲۶/۷۷% تخم هتراکیس گالیناروم، ۹۵% تخم کاپیلاریا، و ۴۹/۱۵%  آلودگی همزمان هتراکیس گالیناروم و کاپیلاریا تعیین شد.  انگل­های جدا شده در مرغ­های بومی در این بررسی برای اولین­بار از منطقه مورد مطالعه گزارش شدند. دراین مطالعه، بین سن، جنس و میزان آلودگی انگلی ارتباط معناداری وجود نداشت (۰۵/۰