بررسی میزان شیوع دیکروسلیوزیس در گوسفند و بزهای کشتاری کشتارگاه پوریای شرق تهران و برآورد خسارات اقتصادی آن

مقدمه و هدف: دیکروسلیوم دندریتیکوم کرمی است به شکل سرنیزه یا لانست که به ندرت در انسان باعث بیماری می شود ولی به صورت کاذب با خوردن جگر در انسان عفونت کاذب ایجاد می کند. ازحلزون خاکزی بعنوان میزبان واسط استفاده می کند،در ایران بخصوص حلزون های سلا بیشترمطرح است. تغذیه با کباب و جگر نیم پز، شرایط اکولوژی مناسب رشد حلزون از مهمترین فاکتورهای ابتلا به این انگل محسوب می گردند. مواد و روش کار: این مطالعه ، به بررسی میزان شیوع انگل کبدی دیکروسلیوم در گوسفند و بزهای کشتاری کشتارگاه پوریای شرق تهران طی سال ۹۱-۹۰ پرداخته است تا بتوان با توجه به اکولوژی انگل وشرایط آب و هوایی منطقه استراتژیهای کنترل پییشگیری بیماری را بیشتر مدنظر قرار داد. برای انجام این مطالعه ۵۰۰ راس دام کشتاری در کشتارگاه مذکور بصورت راندوم انتخاب گردید.. ابتدا برای هر نمونه ، فرم مشخصات شامل سن ،جنس ، نژاد و وضعیت ظاهری لاشه تکمیل شد، سپس دام ها بعد از کشتارمورد بررسی ماکروسکوپی قرارگرفتند و کبد آنها از نظر وجود انگلهای کبدی بررسی گردید. دراین مطالعه ۳۰۳ راس دام آلوده گزارش شد (۲۷۲ راس گوسفند، ۱۵ راس بزو۱۶ راس یزغاله) که منجربه ضبط کبد آنها گردید. میزان آلودگی کبد گوسفندان وبزها به دیکروسلیوم به ترتیب ۲/۳۸% و۶/۸% بوده است. دامهای آلوده بیشتر از نژادهای ورامین (۴/۳۱%)، کردی (۷/۳۲%) و افشار(۲/۱۲%) گزارش گردیدند دامهای آلوده از نظر سنی به سه گروه زیر یکسال، ۱تا۲ سال و ۲تا۳ سال تقسیم بندی شدند که درصد آلودگی به ترتیب ۳۲%، ۲/۴۳% و۸/۲۴% گزارش شد. نتایج و بحث: آنچه در این مطالعه حائز اهمیت است، وجود ضایعات کبدی به میزان زیاد دربین دامهای کشتاری است که منجربه حذف کبد آلوده میشود. بنظر می رسد که ضرراقتصادی ناشی از حذف کبد رقم چشمگیری است . خسارت اقتصادی ناشی از ضبط کبدهای آلوده به صنعت دامپروری کشوروخسارات ناشی از آلودگی انسان به این انگل هاضرورت مبارزه با انگل های دامی و بازرسی های پس از کشتار را دوچندان می کند.  پرهیزاز خوردن سبزیجات خام مهمترین راه پیشگیری است. .همچنین درمان دامهای آلوده، آموزش بهداشت عمومی و درمان بیماران نیز توصیه می شود.