بررسی اثر مهاری عصاره گیاه گل میمونی بر فساد میکروبی گوشت ماهی قزل آلای نگهداری شده در حالت انجماد

اخیرا، به دلیل پرهیز از استفاده نگهدارنده های شیمیایی که اثرات منفی آنها بیشتر از اثرات سودمند آنهاست، توجه محققین به سمت استفاده از ترکیبات طبیعی به منظور افزایش زمان ماندگاری گوشت ماهی جلب شده است. گیاه گل میمونی با نام محلی ته شه نه داری از خانواده اسکروفولاریه از جمله گیاهانی است که به عنوان یک داروی گیاهی از زمانهای قدیم در ایران استفاده می شده است. در این مطالعه تجربی، تاثیرات عصاره آبی گیاه گل میمونی بر مدت زمان نگهداری و کیفیت ماهی قزل آلای رنگین کمان در حالت انجماد بررسی شد. در این آزمایش، نمونه های ماهی پس از غوطه ور سازی در عصاره های ۱% و ۳% گیاه گل میمونی به مدت ۲۰ روز در دمای ۱- درجه سانتیگراد نگهداری شدند. آزمایشات اندازه گیری شمارش میکروبی کل یا توتال کانت و همچنین بررسی شاخص های حسی بر روی نمونه های ماهی تیمار شده و شاهد در فواصل معین انجام گردید. نتایج حاکی از آن بود که عصاره آبی گیاه گل میمونی در غلظت ۳% بر روی نمونه های ماهی در حفظ کیفیت مطلوب آن ها و افزایش مدت زمان نگهداری در حالت انجماد تاثیر بسزایی داشت و شمارش میکروبی نمونه های تیمار شده با این غلظت از عصاره تا پایان دوره آزمایش در محدوده مجاز (۱۰۷ CFU/G) قرار داشت و مدت زمان نگهداری نمونه های تیمار شده با این عصاره نسبت به کنترل ۵ روز افزایش یافت. در این ارتباط نتایج حاصل از آزمون میکروبی و ارگانولپتیک در تطابق کامل بودند.   واژه های کلیدی: قزل آلا، گیاه گل میمونی، عصاره آبی، عمر ماندگاری.