اثر عصاره گیاه ترخون (Artemisia dracunculus L) بر روی انگل تریکوموناس گالینه در مقایسه با داروی مترونیدازول در محیط آزمایشگاهی

مقدمه و هدف : انگل تریکوموناس گالینه, تک یاخته تاژکداری است که درقسمت فوقانی دستگاه گوارش و سایر اندام های حیاتی گونه های مختلف پرندگان اهلی و وحشی زیست می کند. مترونیدازول به عنوان داروی انتخابی در درمان تریکومونیازیس در انسان و حیوان مطرح است. به دلیل اثرات جانبی مترونیدازول و افزایش مقاومت دارویی انگل و همچنین تمایل روز افزون استفاده ازداروهای گیاهی جایگزین در سال های اخیر, هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر عصاره ی گیاه ترخون بر انگل تریکوموناس گالینه به عنوان درمان آلترناتیو در محیط آزمایشگاهی بود. مواد و روش کار : در این مطالعه ی تجربی, عصاره ی آبی و الکلی ترخون به روش سوکسله استخراج گردید و دزهای ۱.۵۶, ۳.۱۲, ۶.۲۵, ۱۲.۵, ۲۵, ۵۰, ۱۰۰, ۲۰۰ mg/ml فراهم شد. هر کدام از غلظت های مذکور را به لوله ای حاوی محیط کشت دیاموند و دی متیل سولفات ۲% اضافه گردیدند. در ادامه انگل تریکوموناس گالینه را که با روش سوآب دهانی از کبوتران آلوده جداسازی شده بود را پس طی مراحل تشخیص و شمارش با لام هموسیتومتری و رقت سازی در آزمایشگاه انگل شناسی به محیط های کشت حاوی عصاره ترخون و محیط های کشت حاوی دز درمانی مترونیدازول (۱۰-۱ ug/ml) اضافه گردید. طی ساعات ۱, ۲, ۶, ۱۲, ۲۴ و ۴۸ میزان خاصیت ضد تریکومونادی لوله ها از نظر تعداد و تحرک انگل بررسی شد و در نهایت حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MLC) عصاره های ترخون با داروی مترونیدازول مقایسه گردیدند. بحث و نتایج : عصاره گیاه ترخون روند کاهش معنی داری را بر تعداد انگل ها برحسب زمان نشان داد (۰۵/۰ >P). با این وجود مترونیدازول در ساعت ۲ باعث مرگ انگل ها گردید (MIC