مطالعه کشتاری میزان نسبی شیوع الگوهای هیستوپاتولوژی ضایعات کبدی در شتر

مقدمه و هدف: در مطالعه حاضر که در بهار سال جاری (۱۳۹۱) و در کشتارگاه سمنان به اجرا در آمد، الگوهای هیستوپاتولوژیک لزیون های کبدی شتر (Camelus deromedarius) مورد بررسی و تحقیق قرار گرفت.  مواد و روش کار: در این مطالعه از مجموع ۲۵۴ نفر شتر نحر شده، ۱۰۰ نفر شتر بطور راندوم انتخاب و تحت بازرسی پس از مرگ قرار داده شدند.  نتایج و بحث: که در مجموع در ۴۰ لاشه، کبدها واجد یک یا چند لزیون ماکروسکپی بودند. از موارد مثبت با لزیون های ماکروسکپی، نمونه بافت کبدی در ابعاد مناسب اخذ، در فرمالین بافر ۱۰ % تثبیت، و سپس تحت روش های روتین هیستوتکنیک، بلوک های پارافینی تهیه گردید. در نهایت مقاطع ۵ میکرونی آماده و به روش H&E رنگ آمیزی شدند. در مطالعه مقاطع رنگ آمیزی شده عمده ترین لزیون های مشاهده شده در کبد شترهای نحر شده عبارت بودند از: کیست هیداتیک (۶۵% )، سیروز کبدی (۱۰% )، لیپیدوزیس (۵/۱۲ % )، آبسه های کبدی (۴/۰% )، تجمع گلیکوژن (۵/۲ %)، لیپوفوشین (۵/۱۷%)، کیست های کلسیفه (۵/۲%)، کلانژیت  (۸/۲% ) و کلانژیوهپاتیت (۵% ). مطالعه حاضر نشان داد که بیماری ها و لزیون های کبدی در شتر یک مسئله مهم بوده که می تواند اثر منفی بر صنعت پرورش شتر در شهرستان سمنان داشته، و بلحاظ انتقال بیماری های زنوتیک فاکتوری خطر آفرین برای مصرف کنندگان فراورده های این حیوان در این شهرستان بشمار می آید.