روش شناسی و ارزیابی مدیریت خطر بر اساس تفاوت های میان مباحث ایمنی زیستی و امنیت زیستی در آزمایشگاه

در آزمایشگاه های تحقیقاتی به منظور رعایت ایمنی افراد و کارکنان آزمایشگاه ها، مدیریت مواد آلوده و حفظ اطلاعات مربوط به طرح های تحقیقاتی؛ دو طرح و برنامه کاری مجزا قابل اجرا است که عبارتست از ایمنی زیستی و امنیت زیستی(Biosecurity practice). ایمنی زیستی و امنیت زیستی به نوعی به یکدیگر وابسته اند اما از نظر مفهومی متمایز هستند. برنامه های ایمنی زیستی، مخاطرات رویارویی با عوامل زیستی خطرزا را برای افراد و محیط زیست کاهش داده و یا عملا حذف می کند اما موضوعیت امنیت زیستی پیچیده تر است و با ایجاد محدودیت دسترسی به امکانات آزمایشگاهی، مواد و اطلاعات مربوط به کارهای تحقیقاتی و امکانات آزمایشگاهی محقق می گردد. امنیت زیستی و ایمنی زیستی مولفه های مشترکی را با یکدیگر به اشتراک می گذارند. هر دو آن ها بر مبنای ارزیابی خطرات (Risk assessment) و روش شناسی مدیریت، مهارت کارکنان و مسوولیت پذیری، کنترل و پاسخ گویی در قبال مواد مورد نیاز تحقیق، مدارک انتقال مواد، آموزش، طرح های اضطراری و مدیریت برنامه عمل می کنند(۲). برنامه ارزیابی خطرات ایمنی زیستی و امنیت زیستی به منظور تعیین سطوح مناسب کنترل، در هر یک از دو نقشه کاری اجرا می شود.