تهیه هیدروژل ماکرو متخلخل جدید با استفاده از الگوی امولسیون با فاز درونی بالا (HIPEs) و بررسی رهایش کنترل شده داروی دوکسوروبیسین
Publish place: Applied Chemistry Today، Vol: 18، Issue: 68
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 32
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CHEM-18-68_014
تاریخ نمایه سازی: 26 شهریور 1403
Abstract:
در طول سال های اخیر، توسعه سیستم های دارورسانی مبتنی بر پلیمرها، حامل های توانمندی را برای کاربرد هوشمند در نانوپزشکی برای درمان بیماری ها ایجاد کرده است. بر این اساس، طراحی پلیمرهایی که حاوی گروه های عاملی فعال متنوع جهت ایجاد برهم کنش مناسب با دارو برای بارگذاری و رهایش آن باشد، مورد توجه قرار گرفته است. عموما، تخلخل فراوان تر برای بارگذاری بیشتر دارو، زیست سازگاری پلیمر مورد نظر و جذب آب بیشتر منجر به عملکرد بهتر در نفوذ و رهایش دارو می شود. در این پژوهش تهیه یک قالب امولسیونی با فاز درونی بالا (PolyHIPE)، بر اساس پیوند پلی آکریل آمید بر روی بیوپلیمر سدیم آلژینات (SA) در طی پلیمریزاسیون رادیکال آزاد و روشPolyHIPEs از نوع امولسیون روغن در آب ارائه شده است. در این کار با استفاده از غلظت های مختلف آکریل آمید (AAm)، عامل فعال سطحی، عامل اتصال دهنده عرضی و آغازگر، هیدروژل متخلخل با جذب آب و تورم بالا تهیه شد. بالاترین مقدار جذب آب تعادلی هیدروژل متخلخل سنتزی با روش HIPEs ۲۸۰ گرم/گرم و هیدروژل سنتزی با همان مقادیر، بدون روش HIPEs برابر ۲۵ گرم/گرم بدست آمد. هیدروژل متخلخل سلول باز با خاصیت جذب آب تا ۲۸۰ برابر وزن خود و میانگین حفرات ۱۰-۵ میکرومتر با پنجره های ۲۰۰ نانومتر، تهیه شد. برای شناسایی هیدروژل متخلخل PolyHIPE از روش های ابزاری مدرن مانند SEM، AFM، FT-IR، BET و TGA استفاده شد. در شرایط آزمایشگاهی بارگذاری و رهایش کنترل شده داروی ضد سرطان دوکسوروبیسین بر روی هیدروژل متخلخل تهیه شده، انجام شد. نتایج نشان داد هیدروژل SA-g-PAAm به طور هوشمند برای رهاسازی دارو در دمای ۴۱ درجه سانتیگراد و pH ۵/۵ (شرایط سلول های سرطانی) مناسب است.
Keywords:
porous hydrogel , high internal phase emulsion , oil in water , Acrylamide , Sodium alginate , slow release , anticancer drug
Authors
قاسم رضانژاد
Department of Chemistry,, Payame Noor University, Tehran, Iran
پریناز پرگل قاسمی
Department of Chemistry,, Payame Noor University, Tehran, Iran
علیرضا بنایی
Department of Chemistry,, Payame Noor University, Tehran, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
