تهیه و تعیین خصوصیات گرافن اکساید عامل دار شده با گاما-سیکلودکسترین و نانو ذرات سوپر پارامغناطیس اکسیدآهن به عنوان نانو حامل جدید برای دارو رسانی

با وجود آنکه داروهای خوراکی بهترین انتخاب برای دارو رسانی است، ولی بسیاری از ترکیبات دارویی از جمله ضدسرطان ها با ساختار آروماتیک، محلولیت پایینی در آب و مایعات بیولوژیکی دارند، این امر موجب کاهش مقدار و سرعت جذب این مواد دارویی و در نهایت منجر به محدودیت استفاده از آن ها در درمان بیماری ها می شود. علم نانو با خصوصیات منحصر به فرد خود بسیاری از این محدودیت ها را کاهش داده است؛ به گونه ای که با کاربرد حامل های دارویی در مقیاس نانو، بسیاری از خواص دارویی مانند حلالیت و نیمه عمر ماده دارویی بهبود می یابد. در این بین گرافن و گرافن اکساید به دلیل ساختار دوبعدی مسطح، سطح بزرگ شیمیایی، پایداری شیمیایی و مکانیکی بالا، سمیت سلولی پایین و زیست سازگاری خوب موجب رویکرد امیدوارکننده به سوی سیستم های دارورسانی پیشرفته شده است. یکی از اهداف طراحی سیستم های دارورسانی افزایش تاثیر دارو از طریق تمرکز در محل مورد نظر است. در بین انواع نانوذرات مغناطیسی مورد بررسی، نانوذرات سوپر پارامغناطیس اکسیدآهن (SPION) به دلیل خصوصیات مغناطیسی عالی، زیست سازگاری و زیست تخریب پذیری و قابلیت انتقال به محل های هدف یابی شده به کمک میدان مغناطیسی خارجی، توجه زیادی را به خود جلب نموده است. در این پژوهش از گرافن اکساید عامل دار شده با γ- سیکلودکسترین که از حلالیت آبی مناسبی برخوردار است، به عنوان حامل برای داروی SN۳۸ و نانو ذرات مغناطیسی آهن استفاده گردید، که نتیجه حاصله نشان می دهد که اتصال دارو به صورت کووالانسی به پایه سیکلودکسترین- گرافن اکساید باعث افزایش انحلال آبی دارو شده و در اثر قرار گرفتن در برابر تشعشع لیزر با طول موج مشخص ۸۰۸ نانومتر باعث افزایش دمای موضعی و بروز اثر هایپرترمیا گردید.

Keywords:

گرافن اکساید , سیکلودکسترین , دارورسانی , نور درمانی , شیمی درمانی , سرطان