نگرشی نو به جناس در قصاید خاقانی به عنوان مختصه ای سبکی

توجه زیاد به صناعات بدیعی یکی از ویژگی­های سبک آذربایجانی است. دیوان خاقانی که نماینده تمام عیار این سبک است؛ علاوه بر این­که در برگیرنده تمام خصوصیات آن است، دارای ویژگی­هایی است که نشان­گر سبک شخصی وی است. جناس، به­عنوان یکی از آرایش­های لفظی بدیعی، یکی از  پر­ بسامد­ترین صناعات بدیعی به­کار رفته در قصاید اوست که از نشانه­های توجه زیاد خاقانی به فرم شعر و شناخته شدن او به­عنوان یک شاعر فرمالیست است و می­تواند یکی از ویژگی­های سبک شخصی او باشد. در این مقاله جناس در قصاید خاقانی با توجه به نقشش در تصویرگری و همراه بودنش با برخی آرایش­های کلامی به انواعی از قرار زیر تقسیم شده است: ۱ جناس تصویرگر                            ۲ جناس تصویردار                                      ۳ جناس نقش آفرین در تصویرگری       ۴ جناس ملفوف                            ۵ جناس تبعیت کننده از قاعده لف و نشر              ۶ جناس تام با قاعده طرد و عکس ۷-جناس­ تابع و یا مزدو

Keywords:

خاقانی , سبک شخصی , جناس , تصویرپردازی , نگرشی نو