رابطه بین ناگویی خلقی و وابستگی عاطفی به دیگران با قلدری در دانش آموزان شهر تهران

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین ناگویی خلقی و وابستگی عاطفی به دیگران با قلدری در دانش آموزان بوده است. این تحقیق کاربردی، روش گرد آوری داده ها، میدانی و کتابخانه ای و از نظر اجرایی توصیفی تحلیلی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه مدارس دولتی منطقه ۴ تهران، به تعداد ۲۰۰۰ نفر بودند، که با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای (خوشه =کلاس) ۲۵۰ نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار گرد آوری داده ها پرسشنامه استاندارد ناگویی خلقی تورنتو (۱۹۹۷)، پرسشنامه وابستگی عاطفی به دیگران هر شفیلد و همکاران (۱۹۹۷)، پرسشنامه قلدری ایلینویز (۲۰۰۱) بود. روایی این پرسشنامه ها توسط متخصصصین و اساتید این حوزه مورد تایید و پایایی از طریق ضریب آلفای کرونباخ پرسشنامه ناگویی خلقی تورنتو (۱۹۹۷) ۷۶/۰ بدست آمده است که بزرگتر از مقدار ۷/۰ می باشد، پرسشنامه وابستگی عاطفی به دیگران هر شفیلد و همکاران (۱۹۹۷) بالای ۷۰/۰، پرسشنامه قلدری ایلینویز (۲۰۰۱) قلدری ۸۷/۰، زد و خورد ۷۹/۰، قربانی۷۰/۰ بدست آمده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز بخش توصیفی (میانگین، انحراف معیار متغیر های تحقیق و نشان دادن فراوانی و نمودارها) و نیز در بخش استنباطی (آزمون های میانگین، همبستگی و رگرسیون) و با استفاده از نرم افزاراس پی اس استفاده شده است نتایج نشان می دهد که تمامی مولفه های وابستگی عاطفی و متغیر ناگویی خلقی با مولفه های قلدری رابطه مثبت دارند قویترین رابطه بین تایید خود مختاری و قلدری بود. و در متغیر ناگویی خلقی قویترین رابطه بین زد و خورد و ناگویی خلقی بود.

Keywords:

ناگویی خلقی , وابستگی عاطفی به دیگران , قلدری و دانش آموزان.