بررسی تکثیر و ریشه زایی در قلمه های گل محمدی (Rosa damascena)

بررسی شرایط مناسب برای تکثیر گل محمدی (Rosa damascena) با مطالعه قابلیت ریشه زایی قلمه بعنوان مهمترین شرط موفقیت در تکثیر رویشی این گیاه آغاز گردید. در راستای هدف فوق به ازدیاد ۵۵ ژنوتیپ از ۸۰ ژنوتیپ جمع آوری شده این گیاه از سراسر کشور از طریق قلمه خشبی ساقه در ماسه اقدام گردیده مواظبتهای لازم از قبیل آبیاری و دفع علفهای هرز بعمل آمد. آزمایش دیگری با استفاده از آب شیر بجای ماسه برای ریشه دار نمودن ۲ تا از ژنوتیپهای فوق در تاریکی و نیز در روشنایی انجام گرفت. تعداد زیادی از ژنوتیپهای مورد آزمایش توانایی ریشه زایی در ماسه را از خود نشان نداده و تنها ۷ ژنوتیپ (کمتر از ۱۳ درصد ژنوتیپها) به میزانهای ۵۰، ۲۴، ۱۲، ۱۰، ۶، ۵ و ۵ درصد ریشه زایی داشتند. معهذا، ریشه زایی در آب و در شرایط تاریکی با موفقیت در هر دو ژنوتیپ انجام گرفت که در هیچکدام از آنها در ماسه ریشه زایی مشاهده نگردید. از این مطالعات می توان نتیجه گرفت که در بین ژنوتیپهای گل محمدی از نظر تکثیرپذیری و بخصوص ریشه زایی قلمه ها تنوع وجود دارد. علاوه بر عوامل داخلی که مربوط به ژنوتیپ گیاه می شود عوامل خارجی نیز نظیر محیط ریشه زایی و شرایط محیطی ممکن است بر ریشه زایی موثر باشند. بنابراین ادامه بررسی جهت انجام مطالعات دقیق بر روی عوامل داخلی بویژه اکسین های درونزادی داخلی گیاه و کنترل ژنتیکی آنها و عوامل خارجی موثر بر تولید ریشه های نابجا در گیاه ضروری می باشد.